ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το παραμύθι αυτό είναι μια συλλογική δημιουργία των μαθητών της Β’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου του σχολικού έτους 2009-2010.
Προέκυψε κατ’ αρχήν από το μάθημα της Γλώσσας και συγκεκριμένα από την Ενότητα 7, «Πώς λέμε ΟΧΙ;», του σχολικού εγχειριδίου «Ταξίδι στον κόσμο της γλώσσας» (βιβλίο μαθητή, Α΄ τεύχος). Η ενότητα αυτή διαπραγματεύεται το παραμύθι ως κειμενικό είδος και ωθεί τα παιδιά να γράψουν το δικό τους παραμύθι χρησιμοποιώντας μάλιστα και τις λέξεις (σελ. 68):
Επειδή όμως παρατηρήσαμε ότι με βάση τις δεδομένες λέξεις το θέμα του παραμυθιού θα ήταν σχετικό με τη θάλασσα, αποφασίσαμε να το εντάξουμε ως δραστηριότητα στην Ευέλικτη Ζώνη, όπου το θέμα μας είναι φέτος «Η μάνα μας, η θάλασσα».
Έτσι, οι μαθητές εικονογράφησαν το παραμύθι τους, διασκέδασαν με τη φαντασία και τις ιδέες τους και γεύτηκαν τη χαρά της ομαδικής δημιουργίας.
Οι εμπνευστές:
- Αβράμ Μόνικα Μαριάνα
- Καπούτσου Μαρία
- Κεμεντζόπουλος Γιάννης
- Κοκάι Αλέξανδρος
- Κουστουμπέκη Γιάννα
- Μαριάνου Χριστίνα
- Ντίνου Αλεξάνδρα
- Παλαιολόγος Αλέξανδρος
- Παλαιολόγος Θοδωρής
- Πατέλης Δημήτρης
- Ραγκούση Μαρία
- Σκιαδάς Χρήστος
- Σούσι Αργυρώ
- Σφαλαγκάκος Γιώργος
- Σφαλαγκάκου Μαρία
- Τριανταφύλλου Αγγελική
- Φαρούπου Άντζελα
Η δασκάλα της τάξης,
Ζέλκα Ελευθερία
Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ, Ο ΝΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
Μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα μακρινό νησί ζούσε ένας πειρατής. Είχε κι έναν παπαγάλο με πρασινοκόκκινα φτερά που μιλούσε λιγάκι παραπάνω! Το νησάκι το κάλυπτε μια πυκνή ζούγκλα.
Μια ωραία μέρα, που ο πειρατής περπατούσε με τον παπαγάλο του στη ζούγκλα, συνάντησε ένα νάνο. Ο νάνος ταξίδευε με την άμαξά του, όμως στο δρόμο η μια της ρόδα είχε σπάσει.
- Ένας νάνος! Ένας νάνος! φώναξε ο παπαγάλος.
- Τι έπαθες, νάνε; Πώς βρέθηκες εδώ; ρώτησε ο πειρατής.
- Ταξιδεύω για να βρω ένα μαγικό διαμάντι, όμως δε μπορώ να συνεχίσω το δρόμο μου! Μπορείς να με βοηθήσεις;
- Και βέβαια! Το ρωτάς; Μα γιατί είναι μαγικό αυτό το διαμάντι; ρώτησε με περιέργεια ο πειρατής.
- Γιατί όποιος το έχει μπορεί να πραγματοποιήσει κάθε του επιθυμία! Εγώ, ας πούμε, δε θέλω να είμαι νάνος πια. Θέλω να ψηλώσω!
- Και πού βρίσκεται αυτό το διαμάντι; ξαναρώτησε ο πειρατής.
- Α, είναι κρυμμένο μέσα σ’ ένα βαρέλι κάπου στον πάτο της θάλασσας. Αλλά μην ανησυχείς! Εδώ έχω ένα χάρτη που δείχνει ακριβώς πού βρίσκεται το βαρέλι.
- Τέλεια! Κι εγώ έχω μια πυξίδα που θα μας βοηθήσει να βρούμε το σημείο αυτό πιο εύκολα.
Ο πειρατής πήρε μαζί του το νάνο και τον οδήγησε εκεί που ήταν αραγμένο το καραβάκι του. Κι έτσι, μαζί ξεκίνησαν το ταξίδι τους ανοιχτά στη θάλασσα για να βρουν το μαγικό διαμάντι. Με τη βοήθεια της πυξίδας έφτασαν στο σημείο που έδειχνε ο χάρτης. Ο καιρός ήταν καλός και η θάλασσα ήρεμη, όμως τα νερά ήταν τόσο βαθιά, που ούτε πάτος φαινότανε ούτε βαρέλι!
Τότε ο πειρατής θυμήθηκε το μαγικό του βιολί. Πήγε και το πήρε απ’ το αμπάρι, έπαιξε μια ωραία μελωδία κι όπως τραγουδούσε συνέβη κάτι πολύ παράξενο! Ξαφνικά, ο ήλιος έλαμψε τόσο δυνατά, που οι αχτίδες του έφτασαν ως τον πάτο της θάλασσας και φάνηκε το βαρέλι.
-Να το βαρέλι! Να το βαρέλι! φώναξε ο παπαγάλος.
Και ρίξαν ένα σχοινί μ’ ένα μεγάλο αγκίστρι και σιγά σιγά τράβηξαν το βαρέλι πάνω στο καράβι.
Όταν άνοιξαν το βαρέλι και πήραν το διαμάντι στα χέρια τους, ο νάνος ευχήθηκε να ψηλώσει. Μεμιάς τότε ψήλωσε κι έγινε ίσα με τον πειρατή!
Ο πειρατής αποφάσισε να τον κάνει βοηθό του και ευχήθηκε στο διαμάντι να γίνουν πλούσιοι. Γέμισε το κατάστρωμα με λεφτά και χρυσάφι..!
Από τότε ζουν μαζί ευτυχισμένοι στο νησί τους και πότε πότε κάνουν και κανένα ταξιδάκι με το τυχερό τους καράβι…
Ετικέτες Technorati:
πολιτιστικα