Το ξυπόλητο τάγμα

Οι μαθητές της Ε΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, παρακολούθησαν την προβολή της ταινίας «Το ξυπόλητο Τάγμα» και μας παραθέτουν με λίγα λόγια την υπόθεση του έργου αυτού.

 

Η ιστορία ξεκινά με ένα αγόρι που μένει σε μια βάρκα, κοντά στο Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης στη σύγχρονη εποχή. Είναι φτωχό και χωρίς οικογένεια και μια μέρα νηστικό καθώς ήταν αποφασίζει να κλέψει, από ένα κύριο που περνούσε ένα γλυκό. Στη συνέχεια συναντάει έναν άλλο κύριο και μπαίνει στο πειρασμό να του κλέψει το πορτοφόλι, εκείνος όμως τον πιάνει και του παίρνει πίσω το πορτοφόλι και ρωτάει το μικρό παιδί για ποιο λόγο τα κάνει όλα αυτά. Το αγόρι του εξηγεί πως είναι πολύ φτωχό και μένει σε μια βάρκα. Τότε αυτός ο άγνωστος άντρας συγχωρεί το παιδί και του λέει τη δική του ιστορία για τα παιδικά του χρόνια.

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι: «Ήμουν κι εγώ σαν κι εσένα, αλλά τότε βρισκόμασταν στην Κατοχή. Μία μέρα είχαμε πάει με την μικρή μου αδερφή να φάμε σε ένα συσσίτιο. Της αδερφής μου όμως δεν της έφτασε το φαγητό και επιπλέον κρύωνε πολύ. Τότε εγώ την πήρα και πήγαμε σπίτι. Εκεί ανάψαμε φωτιά και την έβαλα να κοιμηθεί. Στη συνέχεια, έφυγα από το σπίτι και πήγα να βρω φαγητό για εκείνη και για μένα. Ξαφνικά, εκεί που έψαχνα, είδα μερικά παιδιά να παίρνουν ψωμί από ένα Γερμανικό φορτηγό, αλλά γρήγορα εκείνα εξαφανίστηκαν τρέχοντας και ένας γερμανός έπιασε εμένα και με χτύπησε πολύ άσχημα. Μετά από λίγη ώρα, συνάντησα εκείνα τα παιδιά και με ρώτησαν αν πεινούσα. Τους απάντησα ότι πεινούσα και τότε μου δώσανε ψωμί να φάω. Με βοήθησαν να πάρω την αδερφή μου και πήγαμε όλοι μαζί σε ένα μικρό καταφύγιο. Δυστυχώς μετά από μερικές μέρες, κάποιος ανακάλυψε το καταφύγιο μας και μας πρόδωσε στους Γερμανούς. Φύγαμε τότε όλοι γρήγορα και πήραμε μαζί μας όλα αυτά που είχαμε κλέψει.»

Ο άγνωστος εκείνος κύριος όμως που διηγιόταν την ιστορία είχε οδηγήσει το μικρό αγόρι της Θεσσαλονίκης σε ένα σχολείο. Εκείνο έκπληκτο αναρωτήθηκε για το που βρέθηκε. Ο άγνωστος κύριος εξήγησε στο αγόρι ότι το είχε οδηγήσει σε ένα σχολείο και το ρώτησε αν ήθελε να μείνει μαζί του. Το μικρό αγόρι απάντησε ναι.

28η Οκτωβρίου

Πρόγραμμα Comenius

Τέσσερις μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου, στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος Comenius, παρουσιάζουν τον εαυτό τους στους νέους φίλους που θα γνωρίσουν στο επικείμενο ταξίδι τους στην Πολωνία στις 14 Νοεμβρίου.

Οι παρουσίασή τους αυτή έχει επίσης αναρτηθεί στο blog του προγράμματος Comenius μεταφρασμένη στα αγγλικά από τους ίδιους τους μαθητές για να επιτευχθεί μια πρώτη γνωριμία μεταξύ των μαθητών των χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.

H διεύθυνση του Blog του προγράμματος είναι http://seetheseaproject.blogspot.com

 

Γεια σας!

Με λένε Μάγδα Μαρινάτου. Είμαι 12 χρονών. Ζω στην Αντίπαρο και είμαι μαθήτρια της Στ΄ τάξης του  δημοτικού σχολείου. Έχω δυο αδέρφια και τα ονόματα τους είναι Κοσμάς και Παναγιώτης. Ο Κοσμάς είναι 11 χρονών και ο Παναγιώτης 7 χρονών. Η μητέρα είναι δασκάλα και ο πατέρας μου εργάζεται στην τοπική επιχείρηση με Φεριμπότ.

Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Γλώσσα, τα Μαθηματικά, τα Θρησκευτικά και η Γυμναστική. Τα αγαπημένα μου χρώματα είναι το ροζ και το μοβ. Μου αρέσει επίσης να διαβάζω βιβλία, να ακούω μουσική, να ζωγραφίζω, να παίζω ηλεκτρονικά και επιτραπέζια παιχνίδια. Μου αρέσει να χορεύω και μάλιστα μαθαίνω και παραδοσιακούς χορούς. Μου αρέσει να παίζω βόλεϊ, να κολυμπάω και κάνω ποδηλασία αρκετά συχνά.

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη με την εκδρομή στην Πολωνία και περιμένω με ανυπομονησία να συναντήσω εσάς και τους δασκάλους σας.

 

 

Αγαπητοί μου φίλοι από την Πολωνία,

Με λένε Άρτεμις και ζω σε ένα μικρό νησί της Ελλάδας που ονομάζεται Αντίπαρος. Είμαι 11 χρονών και πηγαίνω στην Στ΄ τάξη του δημοτικού σχολείου. Το σχολείο μας είναι πολύ ωραίο και έχω πολλούς φίλους σε αυτό. Έχουμε μια πολύ μεγάλη παιδική χαρά και περνάμε πολύ όμορφα εκεί. Η δασκάλα μας είναι η κ. Ελένη. Είναι πολύ καλή και μου αρέσει, επειδή μας βοηθάει με τι εργασίες μας.

Στον ελεύθερο χρόνο μου κάνω μαθήματα ιστιοπλοΐας, πιάνο, Γερμανικά και Αγγλικά.

Ανυπομονώ να έρθω στην Πολωνία και να συναντήσω εσάς και τους γονείς σας. Πρόκειται να περάσουμε πολύ όμορφα μαζί. Θα ήθελα πολύ να δω το σχολείο σας και να γνωρίσω τους φίλους σας.

Τις καλύτερες ευχές μου

Άρτεμις

 

Γεια σας!

Με λένε Χρήστο, είμαι 12 χρονών και έχω μια αδερφή. Πηγαίνω στην Στ΄ τάξη του δημοτικού σχολείου. Μου αρέσει πολύ να παίζω ποδόσφαιρο και υποστηρίζω την ομάδα του ΠΑΟ. Κάνω μαθήματα Αγγλικών και Γερμανικών. Επίσης διαβάζω πολλά βιβλία.

 

 

Γεια σας!

Ονομάζομαι Γιώργος και είμαι από την Ελλάδα. Είμαι 11 χρονών. Έχω μια αδερφή και το αγαπημένο μου σπορ είναι το μπάσκετ. Μιλάω ελληνικά, Αγγλικά και λίγα Γαλλικά!

Α΄ τάξη

«Ο εαυτός μου, αυτός ο ξένος, και ο ξένος, ο άλλος μου εαυτός»

Αυτός είναι ο τίτλος του προγράμματος αγωγής υγείας για την Ευέλικτη ζώνη στο οποίο θα συμμετάσχουν φέτος οι μαθητές της Α’ τάξης του σχολείου μας με απώτερο σκοπό το σεβασμό στη διαφορετικότητα. Επιμέρους στόχοι είναι η γνωριμία με τον εαυτό μας και τα άτομα που μας περιβάλλουν, η κατανόηση των αναγκών των ανθρώπων ανάλογα με τις ιδιαιτερότητές τους, η καλλιέργεια συνεργατικότητας και αλληλοστήριξης, η ανάπτυξη εκφραστικών δεξιοτήτων κ.ά.

Στην εποχή μας, που η μετανάστευση αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, και ταυτόχρονα οι κοινωνικές, οικονομικές, σωματικές, νοητικές κ.λ.π. διαφορές γίνονταν πάντα αντικείμενο αρνητικού σχολιασμού από τον υπόλοιπο «ομοιογενή» πληθυσμό, είναι ανάγκη τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν από νωρίς ότι ο κόσμος που τα περιβάλλει μόνο ομοιογενής δεν είναι και ότι οι διαφορές αυτές, που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε σαν πολύχρωμα λουλούδια, στην ουσία δε μας χωρίζουν, αλλά μας ενώνουν, μας πλουτίζουν και ομορφαίνουν την καθημερινότητά μας.

Η αφορμή δόθηκε με την ανάγνωση του παιδικού βιβλίου «Η Μίλι, η Μόλι και ο Αλφ» (Gill Pittar, Εκδόσεις Σαββάλας), το οποίο θίγει το θέμα της αποδοχής των μεταναστών στη νέα τους κοινωνία. Συζητήσαμε λοιπόν τους λόγους που οι άνθρωποι αναγκάζονται να αλλάξουν τόπο διαμονής, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, πώς θα νιώθαμε στη θέση τους, πώς να ψάχνουμε τα θετικά στοιχεία στους χαρακτήρες των ανθρώπων και τέλος ζωγραφίσαμε εικόνες από το βιβλίο.

Επίσης, στο βιβλίο της Γλώσσας και των Μαθηματικών ανάμεσα στους ήρωες παρουσιάζονται και παιδιά με κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο (από ξένες χώρες ή με ειδικές ανάγκες). Αλλά και μέσα στην ίδια μας την τάξη υπάρχουν τέτοιοι μαθητές, άλλοι «περισσότερο» και άλλοι «λιγότερο» διαφορετικοί. Σίγουρα όμως όλοι έχουμε την ίδια επιθυμία για αποδοχή από τους άλλους και σεβασμό στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές μας.

Δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν σε συνδυασμό με τα μαθήματα της Μελέτης, των Εικαστικών και των Μαθηματικών:

· Ζωγραφίζω το πρόσωπο κάποιου από τους συμμαθητές μου (Εικαστικά).

· Παιχνίδι παρατηρητικότητας και μνήμης: σε τυχαία ζευγάρια παρατηρούμε ο ένας τον άλλο, ακουμπάμε τις πλάτες και περιγράφουμε με λεπτομέρειες το συμμαθητή μας (ευέλικτη ζώνη).

· Τυφλόμυγα: Αυτός που έχει δεμένα μάτια προσπαθεί να αναγνωρίσει όποιον πιάσει (Μελέτη).

· Οδηγίες στον «τυφλό»: Δένουμε τα μάτια σε έναν έναν με τη σειρά και οι υπόλοιποι προσπαθούν μόνο με λόγια να τον καθοδηγήσουν σε κάποιο σημείο της τάξης (Μελέτη – Μαθηματικά).

· Συζήτηση γνωριμίας σε κύκλο: ποιο είναι το αγαπημένο μας χρώμα, φαγητό, παιχνίδι, ζώο, ασχολία.

· Χάρτης προσωπικότητας του κάθε μαθητή με κολάζ και ζωγραφική, που προέκυψε από την παραπάνω συζήτηση, όπως και η…

· Κορδέλα με τα αγαπημένα μας, στην οποία καρφιτσώσαμε μικρά σκίτσα από αυτά που αγαπάμε.

Στόχοι των δραστηριοτήτων ήταν η γνωριμία με τους συμμαθητές μας, η έκφραση του εαυτού μας με κοινοποίηση των προτιμήσεών μας, η σύγκρισή τους με των υπολοίπων και μια μικρή γνωριμία με τις δυσκολίες των τυφλών ατόμων.

Ζέλκα Ελευθερία