Βιβλιοπαρουσίαση

ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

«Ο ΞΕΝΟΣ, Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ, ΚΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΣ Ο ΞΕΝΟΣ»

Α’ ΤΑΞΗ 2010-11

Δασκάλα: Ζέλκα Ελευθερία

Στα πλαίσια της ενασχόλησής μας με το θέμα της αποδοχής του «ξένου» στη ζωή μας αφιερώσαμε κάποιες ώρες τον τελευταίο καιρό στην ανάγνωση μέσα στην τάξη δυο παιδικών βιβλίων: «Εγώ και ο κύριος Γορίλας» της Μπίλλι Οικονόμου-Ρόζεν από τις Εκδόσεις Πατάκη, Συλλογή Σπουργιτάκια και «Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους» του Νικόλα Ανδρικόπουλου από τις εκδόσεις Καλέντη (2006).

Λίγα λόγια για το κάθε βιβλίο:

«ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΟΡΙΛΑΣ»

Ο μικρός Τζέικ και ο πατέρας του είναι Αφρικανοί μετανάστες στο Λονδίνο. Μένουν στον 9ο όροφο μιας πολυκατοικίας με αυστηρό θυρωρό τον κύριο Γκόρντον, που δε συμπαθεί τους… «μαύρους» και κυρίως το Τζέικ που επιμένει να χρησιμοποιεί το ασανσέρ χωρίς συνοδό παραβιάζοντας τους κανονισμούς. Η κόντρα μεταξύ τους ολοένα και χειροτερεύει μέχρι τη στιγμή που ο «Γορίλας» κ. Γκόρντον εγκλωβίζεται στο ασανσέρ και ο Τζέικ πρέπει να αποφασίσει: να τον αφήσει κλεισμένο μέσα σαν τιμωρία για την άσχημη συμπεριφορά του ή να τον βοηθήσει φωνάζοντας την πυροσβεστική; Τελικά υπερισχύει η κατανόηση των κοινών τους συναισθημάτων, η συμπάθεια για τον άλλον παρά τις διαφορές τους κι έτσι γεννιέται μια ωραία φιλία. Πρόκειται για την ιστορία ενός στοργικού πατέρα μετανάστη που προσπαθεί να βρει δουλειά στη νέα χώρα και ταυτόχρονα να νουθετήσει το μικρό γιο του που αντιδρά στη ρατσιστική συμπεριφορά του θυρωρού. Τελικά ο πατέρας του Τζέικ βρίσκει δουλειά και οι παρεξηγήσεις λύνονται χάρη στην ανθρωπιά που θριαμβεύει.

«Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»

Ένας κόκκινος άνθρωπος, ο Πορφύριος Ξεχωριστός, ζει ειρηνικά στην Ασπρική, μια χώρα με άσπρους ανθρώπους, που ξαφνικά μια μέρα αντιλαμβάνονται τη διαφορετικότητά του ως απειλητική. Τον φοβούνται, τον κοροϊδεύουν, τον απολύουν από τη δουλειά, τον αποφεύγουν. Γι’ αυτό αποφασίζει να φύγει και να πάει κάπου που θα τον δέχονται όπως είναι. Μετά από δυσκολίες φτάνει στο Κοκκινιστάν, όπου οι κόκκινοι σαν αυτόν άνθρωποι τον αντιμετωπίζουν πάλι εχθρικά, επειδή είναι ξένος! Τον συλλαμβάνουν μαζί με άλλους πολύχρωμους ανθρώπους και τους στέλνουν πίσω στις χώρες τους. Ο Πορφύριος δε χάνει την ευκαιρία να τους γνωρίσει και να συνειδητοποιήσει πως όλοι μοιράζονται την ίδια ιστορία μαζί του. Πίσω στην Ασπρική βάφεται άσπρος για να μην ξεχωρίζει από τους άλλους, αλλά τον αποκαλύπτει η βροχή και τρέχει να κρυφτεί. Εκεί βρίσκεται στο δρόμο ενός αδίστακτου κλέφτη παιδιών και καταφέρνει να σώσει μερικά παιδιά από τα χέρια του. Έτσι, γίνεται ήρωας και κερδίζει την εκτίμηση και το θαυμασμό των συμπολιτών του.

Σας προτείνουμε να διαβάσετε κι εσείς αυτά τα βιβλία, γιατί οι ιστορίες αυτές μας διδάσκουν ότι στη λύπη και στον πόνο είμαστε όλοι ίδιοι ανεξάρτητα από τις φαινομενικές διαφορές μας. Το γέλιο και το κλάμα μας είναι το ίδιο. «Καλύτερα λοιπόν να χαμογελάμε και να χαιρόμαστε, κι ας είμαστε διαφορετικοί.»

Καλή ανάγνωση!