Εθελοντική Αιμοδοσία στην Αντίπαρο

Την Πέμπτη 24 Μαϊου θα πραγματοποιηθεί Εθελοντική Αιμοδοσία στο Πολυδύναμο Ιατρείο Αντιπάρου.
Τα παιδιά του σχολείου μας, μαζί με τη δασκάλα του ολοήμερου τμήματος Αναστασία Καρβελά, έφτιαξαν όμορφα πανό που θα αναρτηθούν στο ιατρείο την ημέρα της Αιμοδοσίας.


Η Αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, ώρες 9.30 - 13.00 και 17.30 - 21.00.


Η αιμοδοσία είναι μια ευγενική πράξη, της οποίας τα αποτελέσματα σώζουν ζωές διότι το αίμα ούτε παράγεται, ούτε αντικαθίσταται. Μόνο προσφέρεται. Είναι ζήτημα ζωής. Είναι ζήτημα τιμής.
(www.apodimos.com.)







Περισσότερες πληροφορίες γενικά για την Αιμοδοσία:
http://www.aimodosia.org/
http://www.medlook.net.cy/article.asp?item_id=273

Μάθημα Προσανατολισμού

Πραγματοποιήθηκε η 9η και τελευταία συνάντηση της Περιβαλλοντικής Ομάδας του σχολείου μας (Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις) για το πρόγραμμα "Υπαίθρια Διαβίωση και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση".
Θέμα της συνάντησης ο "Προσανατολισμός", πώς μπορούμε δηλαδή να προσανατολιζόμαστε με βάση τα σημεία του ορίζοντα και με βοηθό την πυξίδα.
Οι δραστηριότητες ξεκίνησαν με παρατήρηση του χάρτη της Πάρου και Αντιπάρου. Εντοπίσαμε τα σημεία του ορίζοντα και μάθαμε να προσανατολίζουμε το χάρτη σύμφωνα με την πυξίδα. Παρατηρήσαμε το υπόμνημα του χάρτη και μάθαμε να ερμηνεύουμε τα διάφορα σύμβολα που υπάρχουν πάνω σε αυτόν.
Μιλήσαμε για την πυξίδα, για την αρχή της λειτουργίας της και μάθαμε πως υπάρχουν πυξίδες χάρτη και πυξίδες διοπτρισμού, όπου αναγράφονται οι μοίρες απόκλισης από το μαγνητικό Βορρά.
Μάθαμε τι είναι το αζιμούθιο και πώς με βάση αυτό μπορούμε με την πυξίδα να βρίσκουμε συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Για να εμπεδώσουμε καλύτερα τις γνώσεις αυτές, παίξαμε κυνήγι κρυμμένου θησαυρού στην αυλή του σχολείου. Δόθηκε στους μαθητές αζιμούθιο στο σημείο της εκκίνησης, καθώς και πόσα βήματα πρέπει να προχωρήσουν και έπρεπε, χρησιμοποιώντας την πυξίδα, να βρουν προς τα πού πρέπει να κατευθυνθούν. Εκεί έπρεπε να βρουν ένα κρυμμένο χαρτάκι που τους έδινε τις οδηγίες (αζιμούθιο και βήματα) για το επόμενο κρυμμένο χαρτάκι. Αφού τα παιδιά, με τη βοήθεια της πυξίδας, βρήκαν όλα τα κρυμμένα χαρτάκια, κατέληξαν στο τελευταίο που έγραφε: "Συγχαρητήρια! Το Παρανέστι σας περιμένει!".

Με τη  συνάντηση αυτή έκλεισε ο κύκλος συναντήσεων της Περιβαλλοντικής Ομάδας εντός των ορίων της Αντιπάρου. Για να ολοκληρωθεί το περιβαλλοντικό πρόγραμμα "Υπαίθρια Διαβίωση και Περιβαλλοντική Εκπάιδευση" απομένει η επίσκεψη στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Παρανεστίου Δράμας (12-13 Ιουνίου) ,όπου η ομάδα του Δ.Σ. Αντιπάρου θα παρακολουθήσει το διήμερο πρόγραμμα Υπαίθριας Διαβίωσης με τίτλο "Σκασιαρχείο στη φύση", μαζί με άλλα 4 σχολεία της χώρας που συμμετέχουν στο Εθνικό Θεματικό Δίκτυο "Υπαίθρια Ζωή και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση" του Κ.Π.Ε. Παρανεστίου.

Συμμετοχή της Αντιπάρου στην 5η Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία

Η Αντίπαρος συμμετείχε την Κυριακή που μας πέρασε (13 Μαϊου) στην 5η Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία, που διοργανώθηκε σε πολλές πόλεις της χώρας.
Μικροί και μεγάλοι συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι του νησιού στις 10 το πρωί και, με σύμμαχο τον καιρό, απόλαυσαν μια υπέροχη βόλτα από το λιμάνι μέχρι τα Γλυφά και από τα Γλυφά πίσω στο σημείο της εκκίνησης.
Ευχαριστούμε το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου, το Ναυτικό Όμιλο Αντιπάρου και τον πολιτιστικό σύλλογο "Αντίπαρος Εν Πλω" για τη συνδιοργάνωση, καθώς και όλους όσους συμμετείχαν.

Σας ενημερώνουμε επίσης για άλλη μια αθλητική δραστηριότητα που θα λάβει χώρα στο νησί μας αυτή την Κυριακή, 20 Μαϊου. Πρόκειται για τον 1ο Αγώνα Δρόμου Υγείας (24,4 χλμ) που διοργανώνει ο πολιτιστικός σύλλογος Εν Πλω. Για τα παιδιά που θέλουν να συμμετάσχουν στον Αγώνα Δρόμου, θα υπάρξει ειδική διαδρομή 2 χλμ. Το ραντεβού είναι στις 8.30 το πρωί της Κυριακής στο λιμάνι της Αντιπάρου και φυσικά θα πρέπει να φοράτε αθλητικά ρούχα και παπούτσια.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ:  http://www.antiparosenplo.blogspot.com/

Γιορτή της Μητέρας

Καθώς την Κυριακή που μας πέρασε ήταν η γιορτή της μητέρας, τα παιδιά του σχολείου μας έφτιαξαν από την Παρασκευή όμορφες κατασκευές και δώρα για να χαρίσουν με αγάπη στις μαμάδες τους.
Οι μαθητές της τρίτης τάξης, με τη δασκάλα τους, Αμαλία Καρβούνη, έφτιαξαν πρωτότυπες κάρτες.
Τα παιδιά του ολοήμερου, με την καθηγήτρια εικαστικών Σαντίνα Χαλαβαζή και τη δασκάλα τους Αναστασία Καρβελά, έφτιαξαν κορνίζες με φωτογραφίες, κάρτες και όμορφα κολιέ από χαρτόνι και κουμπιά.

Επαγγέλματα που χάθηκαν και χάνονται...

Στην Ενότητα 20 "Ποιος είναι; Τι κάνει;" του βιβλίου της Γλώσσας της Β΄ τάξης, διαβάσαμε το κείμενο "Η συνέντευξη με τον κυρ-Παντελή". Στο κείμενο αυτό, δύο από τους ήρωες του βιβλίου, η Γαλήνη και ο Αρμπέν, παίρνουν συνέντευξη από έναν κύριο που, όταν ήταν νέος, ήταν παγωτατζής. Ο κυρ-Παντελής μίλησε στα παιδιά για το επάγγελμα που έκανε και τους εξήγησε γιατί στις μέρες μας έχει πια σχεδόν χαθεί.
Το κείμενο μας έδωσε την αφορμή να αναζητήσουμε και άλλα επαγγέλματα που υπήρχαν στο παρελθόν και πλέον δεν υπάρχουν ή υπάρχουν πολύ λίγοι που ακόμα τα ασκούν. Κάθε παιδί από την τάξη μας ανέλαβε να βρει πληροφορίες για ένα τέτοιο επάγγελμα. Συγκεντρώσαμε στην τάξη τα στοιχεία για όλα τα επαγγέλματα, τα διαβάσαμε, μιλήσαμε για αυτά και λύσαμε τις απορίες μας.
Μπορείτε και εσείς να διαβάσετε τις πληροφορίες που βρήκαμε για τα επαγγέλματα αυτά:


Τσαγκάρης

Το επάγγελμα του τσαγκάρη είναι να φτιάχνει παπούτσια, αλλά σήμερα όταν λέμε "τσαγκάρης" εννοούμε τον τεχνίτη που επιδιορθώνει τα χαλασμένα παπούτσια.
Το τσαγκαράδικο ήταν ο χώρος όπου ήταν ο πάγκος, οι βελόνες, οι σκοράφες, τα σουβλιά, τα σφυριά και οι λίμες, οι τανάλιες και τα καλαπόδια. Τότε δεν υπήρχαν κόλλες και μηχανές. Ο τσαγκάρης δούλευε ώρες ατελείωτες, φορώντας πάντα τη χαρακτηριστική δερμάτινη ποδιά του. Εκεί δεχόταν και τις παραγγελίες των πελατών του.
Ένα ζευγάρι παπούτσια τότε κόστιζε σχεδόν μια χρυσή λίρα και για να φτιαχτούν χρειαζόταν 2-3 μέρες δουλειά. Τα παπούτσια ήταν χειροποίητα, ήταν ραφτά και καρφωτά. Για να τα κατασκευάσει ο τσαγκάρης αγόραζε το δέρμα. Το ψιλό δέρμα το χρησιμοποιούσε για το πάνω μέρος του παπουτσιού και το χοντρό για τις σόλες.

Φραντζέσκα Καλαργύρου

Αγγειοπλάστης

Η δουλειά του αγγειοπλάστη είναι να παράγει κεραμικά προϊόντα, δηλαδή αντικείμενα από πηλό. Χρειάζεται επαγγελματική εκπαίδευση, δεξιότητα, εφευρετικότητα, δημιουργικότητα και υπομονή.

Ποθητή Παλαιολόγου

Σιδεράς

Οι σιδεράδες έφτιαχαν με τα χέρια τους ό,τι υπήρχε από σίδερο. Στη φωτιά ζέσταιναν τα σίδερα για να τα κάνουν εύπλαστα και μετά τα έπιαναν με μια μεγάλη τανάλια και τα έβαζαν στο αμόνι. Το αμόνι ήταν μια μεγάλη βάση πάνω στην οποία έβαζαν τα σίδερα που θα επεξεργάζονταν. Εκεί χτυπούσαν το κοκκινισμένο από τη φωτιά σίδερο με ένα μεγάλο σφυρί και του έδιναν τη μορφή που ήθελαν. Ήταν πάρα πολύ σκληρή δουλειά που ήθελε πολλή δύναμη γιατί τα σίδερα ήταν βαριά και γιατί οι σιδεράδες ήταν συνέχεια δίπλα στη φωτιά και γέμιζαν μουντζούρα.

Μαρία Καπούτσου

Πεταλωτής

Παλιά οι πεταλωτές περνούσαν στις οπλές των αλόγων πέταλα. Για να το καταφέρουν αυτό, δένανε τα άλογα και τα πόδια τους. Μετά περνάγανε τα πέταλα σε ένα ένα πόδι ξεχωριστά.

Ανδρέας Φαρούπος

Παγοπώλης

Το επάγγελμα του παγοπώλη είχε ξεχωριστή θέση στα παλιά χρόνια και ειδικά ο παγοπώλης που ήταν πλανόδιος.
 Ήταν ένα επάγγελμα εποχιακό, που άρχιζε από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο μήνα. Η σούστα ή ένα τρίτροχο καρότσι ή ένα γαιδουράκι ήταν τα μεταφορικά μέσα με τα οποία μετέφεραν τις κολόνες πάγου από τα παγοπωλεία της πόλης. Για να μη λιώνει ο πάγος τον σκέπαζαν με τα τσουβάλια ή χοντρά πανιά και φυσικά ο διανομέας έπρεπε να κινείται γρήγορα.
Για να μην παγώνουν τα χέρια του φορούσε χοντρά γάντια και για εργαλεία είχε ένα πριόνι για να κόβει τον πάγο και ένα γάντζο με τον οποίο χτυπούσε την κολόνα για να ανοίξει και να τη μεταφέρει στον προορισμό της, σπίτια ή μαγαζιά.
Το μεροκάματο του παγοπώλη ήταν πολύ σκληρό.

Λευτέρης Σκιαδάς

Υφάντρα

Υφάντρες ονομάζονται οι γυναίκες που ύφαιναν τα νήματα του αργαλειού, αλλά και τα υφαντά υφάσματα στον αργαλειό.
Ο αργαλειός ήταν το εργαλείο της υφαντικής.
Η τέχνη της υφαντουργίας αναπτύχθηκε στο Βόρειο Αιγαίο το 2ο αιώνα. Μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της υφαντουργίας έπαιξε το ότι οι κοπέλες έπρεπε μόνες τους να ετοιμάσουν τα προικιά τους. Παράλληλα όμως η τέχνη αυτή βοηθούσε και οικονομικά τις οικογένειες αυτές. Το να ξέρεις λοιπόν την τέχνη του αργαλειού ήταν τότε πολύ σημαντικό.
Για την κατασκευή νημάτων οι υφάντρες χρησιμοποιούσαν κυρίως μετάξι, λινάρι και βαμβάκι. Το γνέσιμο το έκαναν οι ίδιες ακολουθώντας διαφορετική διαδικασία για κάθε υλικό. Στον αργαλειό επίσης γίνονταν και οι κουρελούδες.

Κατερίνα Ραγκούση

Τελάλης (Ντελάλης)

Ο τελάλης παλιά ήταν ο άνθρωπος που φώναζε τα νέα στο χωριό, όταν γινόταν κάτι.

Αλεξάνδρα Ματέι

Γανωτής (Γανωτζής, Γανωματής)

Γανωτής ονομάζεται ο τεχνίτης που επικαλύπτει χάλκινα σκεύη με κασσίτερο. Οι γανωτζήδες ήταν συνήθως πλανόδιοι τεχνίτες που αναλάμβαναν το στίλβωμα των χάλκινων οικιακών σκευών όπως τα ταχριά, τα καζάνια, τα κουτάλια, τα πηρούνια κλπ.
Η φωνή του πλανόδιου γανωτή δεν ακούγεται πια στις γειτονιές. Στις αρχές του 2ου αιώνα, ο γανωτζής κουβαλούσε στην πλάτη του τα απαραίτητα εργαλεία και περπατώντας φώναζε και καλούσε τις νοικοκυρές να του φέρουν τα είδη που χρειάζονταν γάνωμα. Έστηνε τη γκαζιέρα του στην αυλή του σπιτιού. Έλιωνε τον κασσίτερο. Αφού καθάριζε το εσωτερικό του σκεύους με σπίρτο και το έτριβε με κουρασάνι (τριμμένο κεραμίδι), κράταγε το σκεύος με τσιμπίδα πάνω από τη φωτιά και έριχνε μέσα το νησιαντήρι (χλωριούχο αμμώνιο), για να στρώσει καλύτερα το καλάι πάνω στο χάλκωμα. Αφού το σκούπιζε καλά, άπλωνε το λιωμένο καλάι σε όλη την επιφάνεια του σκεύους μ' ένα χοντρό βαμβακερό ύφασμα. Ζητούσε και από τη νοικοκυρά του σπιτιού μια λεκάνη με κρύο νερό στην οποία βουτούσε το σκεύος που γάνωσε και λαμπύριζε στον ήλιο.
Το επάγγελμα αυτό συνδέεται κυρίως με τους τσιγγάνους και αποτελεί ένα από τα παραδοσιακά τους επαγγέλματα.
Το γάνωμα έπρεπε να γίνεται συχνά για λόγους υγείας, κυρίως στα σκεύη που χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα, οπότε οι γανωτζήδες είχαν δουλειά όλο το χρόνο.
Τα τελευταία χρόνια το επάγγελμα αυτό έχει εξαφανιστεί, αφού τα μαγειρικά σκεύη είναι πλέον ανοξείδωτα και δε χρειάζονται επικασσιτέρωση. Σήμερα υπάρχουν ελάχιστοι τεχνίτες στην επαρχία που υπαπασχολούνται αφού τα εναπομείναντα χρηστικά χάλκινα σκεύη είναι ελάχιστα.

Ράνια Χατζή

Αφού διαβάσαμε τις πληροφορίες για τα επαγγέλματα που χάθηκαν ή χάνονται και συζητήσαμε για αυτά, παίξαμε ένα παιχνίδι. Πήραμε διάφορες εικόνες από τα συγκεκριμένα επαγγέλματα και άλλα σαν αυτά και προσπαθήσαμε να βρούμε ποιο επάγγελμα απεικονίζει κάθε φωτογραφία. Τέλος, τις κολλήσαμε σε ένα χαρτόνι και διακοσμήσαμε την τάξη μας.

 

Ποδηλατοπορεία 2012

Το Δημοτικό Σχολείο Αντιπάρου, ο Ναυτικός Όμιλος Αντιπάρου και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αντιπάρου "Αντίπαρος Εν Πλω" διοργανώνουν

ποδηλατοπορεία στην Αντίπαρο,

την Κυριακή 13 Μαϊου.

Με το γεγονός αυτό, συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία που διοργανώνουν για 5η συνεχή χρονιά οι "Ποδηλάτες" http://www.podilates.gr/ σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας.

Αφετηρία στο Λιμάνι της Αντιπάρου, την Κυριακή 13 Μαΐου, ώρα 10.00 π.μ. 
Διαδρομή Λιμάνι-Γλυφά-Λιμάνι (περίπου 8 χλμ.)

Στην ποδηλατοπορεία μπορούν να συμμετάσχουν όλοι οι φίλοι του ποδηλάτου, κάθε ηλικίας.

To Δημοτικό Σχολείο Αντιπάρου θα συμμετέχει επίσημα με την Περιβαλλοντική του ομάδα (μαθητές των τάξεων Ε΄ και ΣΤ΄) στα πλαίσια του πρόγράμματος "Υπαίθρια Διαβίωση και Περιβαλλοντική Εκπάιδευση" και υπεύθυνους τους εκπαιδευτικούς Βασίλη Ζέλκα, Αναστασία Καρβελά και Βασίλη Καϋμενόπουλο.

Οι μαθητές των μικρότερων τάξεων, αν το επιθυμούν, μπορούν να συμμετάσχουν στην ποδηλατοπορεία με τη συνοδεία και την ευθύνη των γονέων τους.

Οι μαθητές θα πρέπει να φορούν άνετα αθλητικά ρούχα και παπούτσια, καπέλο και να έχουν μαζί τους νερό.

Η ποδηλατοπορεία, εκτός του ότι φέρνει τον άνθρωπο σε επαφή με τη φύση και τον αθλητισμό, συντελεί στη διάδοση της χρήσης του ποδηλάτου, ως μέσου φιλικού προς το περιβάλλον και τρόπου εξοικονόμησης ενέργειας. Παράλληλα συντελεί στη γνωστοποίηση των αιτημάτων των ποδηλατών για ασφαλή διέλευση των πεζών και των ποδηλατών από τους δρόμους και τους πεζοδρόμους.

Σας περιμένουμε την Κυριακή, για να απολαύσουμε μια βόλτα με το ποδήλατο στο νησί της Αντιπάρου.

Τα θαλασσοπούλια στις ελληνικές θάλασσες

Την Τετάρτη 2 Μαϊου το σχολείο μας επισκέφτηκε μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, η οποία υλοποιεί το πρόγραμμα LIFE-ΦΥΣΗ "Υλοποίηση δράσεων διατήρησης για τον Θαλασσοκόρακα και τον Αιγαιόγλαρο και αναγνώριση θαλάσσιων σημαντικών περιοχών για τα πουλιά της Ελλάδας".
Η κυρία Ρούλα Τρίγκου, Συντονίστρια ενημέρωσης ευαισθητοποίησης δράσεων διατήρησης πραγματοποίησε ενημέρωση και δραστηριότητες για τα θαλασσοπούλια σε 3 διδακτικά δίωρα, χωρίζοντας τους μαθητές ανά 2 τάξεις: Α΄&Β΄, Γ΄&Δ΄, Ε΄&ΣΤ΄.
Τα παιδιά αρχικά ενημερώθηκαν για τα θαλασσοπούλια που ζουν στις ελληνικές ακτές, στον παράκτιο χώρο και στο πέλαγος. Στη συνέχεια έπαιξαν βιωματικό παιχνίδι για το πέταγμα των πουλιών, έφτιαξαν κολάζ και ασχολήθηκαν με κατασκευή μάσκας ασημόγλαρου, αιγαιόγλαρου ή θαλασσοκόρακα. Τα μεγαλύτερα παιδιά έπαιξαν επιδαπέδιο παιχνίδι με καρτέλες και πολλές πληροφορίες για τα θαλασσοπούλια.

Τα θαλασσοπούλια για τα οποία μάθαμε είναι τα εξής:

    Ο Αιγαιόγλαρος

                                                                               Ο Ασημόγλαρος

    Ο Θαλασσοκόρακας

                                                                                                             Ο Υδροβάτης

    Ο Αρτέμης

                                                                               Ο Μύχος

Ευχαριστούμε πολύ την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και την κυρία Ρούλα Τρίγκου για το πρόγραμμα που υλοποίησε.

Περισσότερες πληροφορίες για την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία στην ιστοσελίδα http://www.ornithologiki.gr/

Σχετικά με το πρόγραμμα LIFE για τα θαλασσοπούλια στο σύνδεσμο http://www.ornithologiki.gr/page_in.php?tID=2360&sID=166