Ο «Μάρτης» ή
«Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο εξαπλωμένο σε όλα τα Βαλκάνια,
λόγω της υιοθέτησής του από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι και το διατήρησαν.
Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα
Ελευσίνια Μυστήρια, επειδή οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων συνήθιζαν να
δένουν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Φτιάχνεται την τελευταία ημέρα
του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό
του χεριού σαν βραχιόλι. Καμιά φορά φοριέται ακόμα και στο μεγάλο δάχτυλο του
ποδιού, ώστε να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης»
φοριέται κυρίως από τα παιδιά για να προστατεύει τα πρόσωπά του από τον πρώτο
ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.
"Μάρτη" δεν φορούσαν μόνο οι
άνθρωποι. Σε κάποιες περιοχές της χώρας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα
κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την
έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το
διατηρήσουν κρύο.
Σε άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν
τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να τον
πάρουν τα πουλιά για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αλλού πάλι το φορούν ως την
Ανάσταση, οπότε και το δένουν στις λαμπάδες της Λαμπρής για να καεί μαζί του.
Και φυσικά δε λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή!
Γι’ αυτό
έτοιμες και οι δικές μας Σαρακοστές.
Μερικές παροιμιώδεις εκφράσεις για το Μάρτη είναι:
Η δασκάλα και οι μαθητές της Δ΄ τάξης
Καρβελά Αναστασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου