Βιβλιο-προτάσεις: "Ο γαργαληστής"

Την αφορμή μας έδωσε το παρακάτω e-mail που μας έστειλε αναγνώστρια του blog:

παρακαλουθώ το blog σας (αν και δεν διαμένω στο νησί) ... προτείνω να το εμπλουτίσετε με προτάσεις για μουσικές και βιβλία... ένα όμορφο παραμύθι-cd του δημήτρη μπασλάμ που αφηγείται ο αντώνης καφετζόπουλος και τραγουδούν οι σωκράτης μάλαμας, γιάννης αγγελάκας, θανάσης παπακωνσταντίνου κ.α., είναι ο γαργαληστής. σας στέλνω μια εικόνα από το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις επόμενος σταθμός καθώς και ένα τραγούδι από το cd που προσωπικά ξεχωρίζω.

με εκτίμηση, βερενίκη

Ιδού λοιπόν μερικά ακόμα στοιχεία για τον "γαργαληστή", που βρήκαμε σε σελίδες του διαδικτύου:

Ζούσε πριν από χρόνια, σχεδόν στα βάθη της Ανατολής, ένας παράξενος Ληστής. Kαθόλου Εγωιστής, ούτε κι Εφοπλιστής, Παλαιστής, Τραγουδιστής αλλά μέγας Ταξιδευτής, θεωρούσε ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα στον κόσμο το παιδικό γέλιο, γι' αυτό ...και το 'κλεβε!

Πρόκειται για ένα μουσικό παραμύθι για κάποιον γαργα-ληστή που γαργαλάει έναν ευτυχισμένο Νικολάκη και του κλέβει λιγουλάκι απ' αυτό που θα 'πρεπε να 'χουν όλα τα παιδάκια. Τι είν' αυτό τι να 'ναι αυτό, δεν πρόκειται να σας το πω. Με κίνδυνο της ζωής του λοιπόν, ο Γιάννης Αγγελάκας γυρίζει ξανά στην Καρβάλη και μοιράζει το κλοπιμαίο και σπέρνει την ευφορία και εξάπτει τη φαντασία. Τις περιπέτειες του αναλαμβάνει να μας αφηγηθεί ο γλυκομίλητος Αντώνης Καφετζόπουλος. Η διήγησή του είναι γεμάτη ρύμες, παρηχήσεις, ομοιοκαταληξίες, μεταφορές, μέτρο και ρυθμό και φυσικά δεν είναι μονοκόμματη. Γίνεται σε δόσεις κι όταν κάνει παύση τη δράση προωθούν φίλοι και μέλη της συμμορίας. Και δεν είναι τυχαίοι αυτοί. Είναι όλοι τους σεσημασμένοι κι έχουν κι από δυο ονόματα: Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Μάρθα Φριντζήλα, Φώτης Σιώτας και Γιάννης Χαρούλης.

Οδηγίες για την κατασκευή χαρταετού

Όπως είπαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, την Τσικνοπέμπτη (19/02), έγινε επίδειξη κατασκευής χαρταετών από γονείς, την οποία τα παιδιά παρακολούθησαν με ενδιαφέρον. Μάλιστα, είχαν την ευκαιρία να τους δουν και να απογειώνονται ατον ουρανό.

Η Βάσω Κουβαρά, μαθήτρια της ΣΤ΄ τάξης, μας δίνει τις οδηγίες για το πώς μπορεί ο καθένας από εμάς να φτιάξει εύκολα και γρήγορα το δικό του χαρταετό:

Για να φτιάξουμε έναν χαρταετό θέλουμε τα εξής υλικά:
3 μεγάλα ξύλα, κατά προτίμηση ξερά καλάμια
1 μεγάλο σπάγγο
3-4 κόλλες πολύχρωμες ή νάιλον
ψαλίδι
συρραπτικό ή υγρή κόλλα
ένα κομμάτι παλιό ύφασμα

Κόβουμε τα ξύλα να είναι ίσα στο μήκος και τα δένουμε στη μέση. Επίσης κόβουμε λίγο στην άκρη τα ξύλα (φτιάχνουμε εγκοπές) για να δέσουμε το σπάγγο.

Δένουμε το σπάγγο στη μία άκρη των καλαμιών και το περνάμε γύρω γύρω από τα καλάμια κι έτσι παίρνει το σχήμα που θέλουμε (εξάγωνο).

Ντύνουμε με κόλλες ή νάιλον τη μία πλευρά του αετού και τον διακοσμούμε με διάφορα σχέδια.

Με ένα κομμάτι σπάγγο φτιάχνουμε τα ζύγια. Κάνουμε μια τρύπα στη μέση, εκεί που είναι δεμένα τα καλάμια και δένουμε το σπάγγο. Επίσης παίρνουμε άλλο κομμάτι σπάγγου, τα δένουμε στις δύο άκρες στο επάνω μέρος των καλαμιών και μετρώντας μέχρι τη μέση το δένουμε με τον σπάγγο που έχουμε περάσει στο κέντρο των καλαμιών. (Τα τρία κομμάτια του σπάγγου που δέθηκαν μαζί πρέπει να σχηματίζουν ίσα τρίγωνα). Όλα μαζί τα δένουμε με το σπάγγο για να τον πετάξουμε.

Κόβουμε λωρίδες από πολύχρωμες κόλλες ή ύφασμα και τις δένουμε σε ένα κομμάτι σπάγγου και έτσι φτιάχνουμε την ουρά. Τη δένουμε στο κάτω μέρος του αετού.

Εάν θέλουμε, μπορούμε να βάλουμε και σκουλαρήκια, τα οποία είναι λωρίδες από πολύχρωμες κόλλες δεμένες δεξιά και αριστερά του χαρταετού.

Ελπίζω με τις οδηγίες μου να φτιάξετε μόνοι σας το δικό σας χαρταετό.
Καλή Επιτυχία!

Βάσω Κουβαρά

Τσικνοπέμπτη στο σχολείο μας!

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ & ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ, ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, ΤΙΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΣΙΚΝΗΣΑΝ........ ΔΕΟΝΤΩΣ ΤΗΝ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ. ΠΡΙΝ ΤΟ ΨΗΣΙΜΟ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΛΑΜΙΑ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΡΗΜΑΔΙΑΣΜΕΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ: ΜΑΡΙΑΝΟ ΝΙΚΟ, ΒΙΑΖΗ ΚΩΣΤΑ, ΜΑΡΙΝΑΤΟ ΚΟΣΜΑ, ΜΑΡΙΑΝΟ ΓΙΩΡΓΟ, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΜΑΝΩΛΗ, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΓΙΑΝΝΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟ, ΚΑΜΠΑΣΗ ΣΠΥΡΟ, ΚΑΜΠΑΣΗ ΛΕΩΝΙΔΑ, ΦΑΡΟΥΠΟ ΤΑΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ .

ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΨΗΣΑΜΕ400 ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ2-3 ΚΙΛΑ ΧΤΑΠΟΔΙΑ5-6 ΚΙΛΑ ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ5 ΚΙΛΑ ΠΑΝΤΣΕΤΑ3 ΚΙΛΑ ΨΑΡΙΑ . ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ.......... ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΤΣΙΚΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΣΙ 7-8 ΚΙΛΑ. ΟΙ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΠΕΤΑΝΕ..

ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ......... ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ

Μαδαγασκάρη 2: Αυτή την Παρασκευή, Πάμε Σινεμά!

Περίληψη της ταινίας…
«Μαδαγασκάρη 2»

Ένα μικρό λιονταράκι, ο Άλεξ, καθώς προπονούνταν με τον πατέρα του, παγιδεύτηκε μέσα σε ένα κουτί και έπεσε σε ένα ποτάμι που τον οδήγησε στη Νέα Υόρκη.
Σιγά σιγά μεγάλωνε στο ζωολογικό κήπο. Μετά την πρώτη περιπέτεια στη Μαδαγασκάρη, οι φίλοι μας προσπαθούν να φύγουν και να επιστρέψουν στη Νέα Υόρκη, όμως το αεροπλάνο παθαίνει βλάβη στα μισά της διαδρομής.
Πού προσγειώθηκαν οι φίλοι μας; Θα καταφέρουν να επιζήσουν και να φτάσουν στον προορισμό τους;

Οι μαθητές της ΣΤ’ τάξης

Έρευνα της ΣΤ΄ τάξης για την ανακύκλωση στην Αντίπαρο

Στα πλαίσια του προγράμματος περιβαλλοντικής αγωγής «Η ανακύκλωση αρχίζει!», που εκπονεί φέτος η Στ΄ τάξη του σχολείου μας, πραγματοποιήθηκε σχετική έρευνα ανάμεσα σε μαθητές της Ε΄ και της Στ΄ τάξης, καθώς και στους γονείς των μαθητών αυτών. Η έρευνα έγινε με τη βοήθεια ερωτηματολογίων. Ιδού λοιπόν τα αποτελέσματα!
Απάντησαν 28 μαθητές (17 αγόρια και 11 κορίτσια) και 27 γονείς (24 γυναίκες και 3 άντρες). Σε ό,τι αφορά το επάγγελμα των γονέων που συμμετείχαν στην έρευνα, το 53% ασχολείται με οικιακά, το 14% είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι, το 11% ασχολείται με τουριστικές επιχειρήσεις, ενώ σε μικρότερα ποσοστά είναι έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι ή αλιείς.
Στην ερώτηση «Γνωρίζετε τι είναι ανακύκλωση;», άπαντες γονείς και μαθητές απάντησαν θετικά.
Στην ερώτηση «Έχετε ενημερωθεί για την ανακύκλωση;» οι περισσότεροι μαθητές (52%) απαντούν ΠΟΛΥ, ενώ οι περισσότεροι γονείς (73%) απαντούν ΑΡΚΕΤΑ.
Στην ερώτηση «Από πού έχετε ενημερωθεί για την ανακύκλωση;», η πλειοψηφία των μαθητών (58%) απαντά ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ενώ οι πιο πολλοί γονείς (32%) απαντούν ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ενώ το 30% απαντά ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και το 27% απαντά ΑΛΛΟ.
Στην ερώτηση «Έχετε ενημερωθεί για το πρόγραμμα ανακύκλωσης της κοινότητας;» όλοι οι μαθητες απαντούν θετικά. Απεναντίας, ανάμεσα στους γονείς υπάρχει ένα 11% που απαντά αρνητικά (!).
Σχετικά με το αν το πρόγραμμα ανακύκλωσης της κοινότητας εφαρμόζεται σωστά, οι μαθητές απάντησαν: 74% ΟΧΙ και 26% ΝΑΙ. Οι δε γονείς μάλλον συμφωνούν, αφού το 85% απαντά ΟΧΙ, ενώ μόλις το 15% απαντά ΝΑΙ.
Για να βελτιωθεί η ανακύκλωση στο νησί μας, οι περισσότεροι μαθητές (71%) και γονείς (59%) προτείνουν να τοποθετηθούν περισσότεροι κάδοι ανακύκλωσης. Το 24% των μαθητών και το 31% των γονέων συνιστούν καλύτερη ενημέρωση από την κοινότητα.
Στην ερώτηση «Πιστεύετε ότι η κοινότητα διαχειρίζεται σωστά τα απορρίμματα;» η πλειοψηφία μαθητών (57%) και γονέων (56%), δηλαδή λίγοι περισσότεροι από τους μισούς κάθε ομάδας απάντησαν ΟΧΙ.
Στην ερώτηση «Ανακυκλώνετε τα απορρίμματά σας;», το 42% των μαθητών απάντησαν ότι ανακυκλώνουν περίπου τα μισά τους απορρίμματα, το 38% ανακυκλώνουν ποσοστό 30-40% των απορριμμάτων τους, το 12% λιγότερο από το 20% των απορριμμάτων τους και τέλος το 8% απάντησαν ότι ανακυκλώνουν περισσότερα από τα μισά τους απορρίμματα. Ας δούμε τι απάντησαν και οι γονείς στην ίδια ερώτηση: Οι περισσότεροι (48%) μας είπαν ότι ανακυκλώνουν το 30-40% των απορριμμάτων τους. Το 32% των γονέων απάντησαν ότι ανακυκλώνουν περίπου τα μισά τους απορρίμματα, το 16% είπαν ότι ανακυκλώνουν λιγότερο από το 20% των απορριμμάτων τους και το 4% ανακυκλώνουν περισσότερα από τα μισά τους απορρίμματα.
Τέλος, μαθητές και γονείς ρωτήθηκαν «Αν δεν ανακυκλώνετε, τότε για ποιο λόγο;». Η πλειοψηφία των μαθητών (40%) και των γονέων (54%) απαντούν πως οι κάδοι ανακύκλωσης που υπάρχουν, βρίσκονται πολύ μακριά από τα σπίτια τους. Το 24% των μαθητών και το 13% των γονέων ισχυρίζονται πως δεν ανακυκλώνουν επειδή απλά ξεχνούν. Το 12% των μαθητών και το 13% των γονέων απαντούν πως τους είναι δύσκολο να διαχωρίζουν τα απορρίμματά τους. Το 24% των μαθητών και το 20% των γονέων απαντούν ΑΛΛΟ. Μάλιστα, οι γονείς το προσδιορίζουν λέγοντας πως δεν υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης χαρτιού και αλουμινίου στην Αντίπαρο.

Φωτογραφίες από την εκδρομή της ΣΤ΄ τάξης στην Αθήνα

Λίγα Λόγια για το Δημοτικό Σχολείο Αντιπάρου

Μιχάλης Τριαντάφυλλος

Το σχολείο μας βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο της Αντιπάρου. Χτίστηκε πριν από πάρα πολλά χρόνια, αλλά τώρα έχει επισκευαστεί και έχουν χτιστεί καινούριες αίθουσες.
Απ’ έξω είναι πολύ όμορφο, ασπρισμένο, με μπλε παράθυρα και έχει μεγάλη αυλή γύρω γύρω. Είναι ένα ωραίο κυκλαδίτικο κτίριο. Είναι φτιαγμένο από τσιμέντο, τούβλα και πέτρα. Στην αυλή παίζουμε, έχει πρασιές με λουλούδια, παιδική χαρά και γήπεδο μπάσκετ.
Στο εσωτερικό υπάρχουν έξι τάξεις, αίθουσα πληροφορικής, αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη και τα γραφεία των δασκάλων. Οι πόρτες των τάξεων είναι ζωγραφισμένες. Ωραίες ζωγραφιές υπάρχουν και στους διαδρόμους.
Το σχολείο μας μού αρέσει πάρα πολύ γιατί παίζω με τους φίλους μου και μαθαίνω ωραία πράγματα.


Παναγιώτης Καμπάσης

Στον κεντρικό δρόμο της Αντιπάρου, βρίσκεται το δημοτικό σχολείο, περίπου στη μέση του νησιού. Χτίστηκε περίπου το 1930 για να μπορούν τα παιδιά να μαθαίνουν γράμματα, να μαθαίνουν να διαβάζουν, να γράφουν, να είναι ευγενικά κ.α.
Το σχολείο έχει έναν πέτρινο τοίχο με πολλά δέντρα και φυτά. Μόλις μπεις, θα παρατηρήσεις στα αριστερά τέσσερις όμορφους κήπους γεμάτους λουλούδια και δεξιά σου την παιδική χαρά. Λίγο πιο αριστερά είναι το νηπιαγωγείο και στα δεξιά το δημοτικό. Πίσω από το δημοτικό είναι το γυμνάσιο.
Το δημοτικό είναι φτιαγμένο από πέτρα και ξύλο. Δεν είναι πολύ μεγάλο. Έχει έξι τάξεις με καλό φωτισμό και θέρμανση. Υπάρχει ένας μακρύς διάδρομος και μία μεγάλη αίθουσα «πολλαπλών χρήσεων». Κάθε τάξη έχει καρέκλες, θρανία και μια έδρα, τα οποία είναι μπροστά στον πίνακα.


Ασημίνα Ντότσικα

Το σχολείο μας βρίσκεται στην Αντίπαρο, στον κεντρικό δρόμο. Όπως μπαίνουμε, βλέπουμε δύο κτίρια. Από την αριστερή πλευρά είναι το νηπιαγωγείο, ενώ από τη δεξιά το δημοτικό. Από την πίσω πλευρά είναι το γυμνάσιο και η Α΄ λυκείου.
Το σχολείο μας είναι αρκετά παλιό. Χτίστηκε για να μάθουν οι προηγούμενες γενιές γράμματα. Έχει πέτρινο τοίχο που καθορίζει τα όρια από τον κεντρικό δρόμο. Μόλις μπεις στο σχολείο από τη μπλε καγκελωτή πόρτα, θα δεις την παιδική χαρά, στην οποία υπάρχουν κούνιες, τραμπάλες και δύο τσουλήθρες, μια μικρή και μία πιο μεγάλη, για να παίζεις την ωρα του διαλείμματος. Μόλις μπεις στο σχολείο από την κεντρική πόρτα είναι το γραφείο των δασκάλων και δεξιά βρίσκεται η είσοδος για να μπαίνουν τα παιδιά στην τάξη τους.
Στους διαδρόμους υπάρχουν ζωγραφιές, τις οποίες έκανε η κυρία Αγγελική Κούρκουλου. Απέναντι από τη δική μας είσοδο βρίσκεται η μεγάλη αίθουσα «Βασιλείου και Πηγής Καλουδά», όπου κάνουμε τα θεατρικά μας και όλες τις εκδηλώσεις. Δίπλα από τη μεγάλη αίθουσα υπάρχει βιβλιοθήκη για να δανείζονται τα παιδιά βιβλία και δίπλα μια αποθήκη όπου φυλάμε τα όργανα γυμναστικής. Δεξιά και αριστερά του διαδρόμου βρίσκονται έξι τάξεις στις οποίες κάνουμε μάθημα. Οι τρεις τάξεις στα αριστερά είναι πιο στενές και τις παίρνουν οι τάξεις με τα λιγότερα παιδιά, ενώ οι τάξεις στα δεξιά είναι ευρύχωρες και πιο και πιο καινούριες. Επίσης, οι ευρύχωρες τάξεις έχουν ζωγραφιστή πόρτα και τις παίρνουν τα παιδιά που είναι περισσότερα. Στο τέλος του διαδρόμου βρίσκεται η αίθουσα των υπολογιστών και δίπλα το κυλικείο. Τέλος, μια πόρτα δίπλα στο κυλικείο οδηγεί στο γήπεδο του μπάσκετ.
Το σχολείο μας είναι ωραίο. Λυπάμαι τώρα που θα πάω στο γυμνάσιο και θα το εγκαταλείψω. Μακάρι να μπορούσα να μείνω κι άλλο εκεί. Ευτυχώς που θα το βλέπω από το γυμνάσιο.

Το σχολείο μας στην Αθήνα

Ένα αξέχαστο τριήμερο στην Αθήνα έζησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της ΣΤ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου Αντιπάρου στις 16-18 Ιανουαρίου.
Αφορμή για την εκπαιδευτική επίσκεψη ήταν το πρόγραμμα επισκέψεων σχολείων που διοργανώνει η Βουλή των Ελλήνων. Εκεί, τα παιδιά παρακολούθησαν βίντεο και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτιρίου, επισκέφτηκαν την αίθουσα συνεδριάσεων του κοινοβουλίου, όπου κάθισαν στα έδρανα των βουλευτών, καθώς και την αίθουσα «Ε. Βενιζέλου».
Εκτός από τη Βουλή, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν και άλλους χώρους. Επισκέφτηκαν την ακρόπολη, όπου θαύμασαν από κοντά τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο, το θεάτρο Διονύσου, το Ηρώδειο και άλλα σημαντικά μνημεία. Επίσης, παρακολούθησαν την παράσταση «Τα 7 θαύματα του κόσμου» στο Πλανητάριο και την παράσταση της παιδικής λυρικής σκηνής «Ο τσάρος Σαλτάν, η όμορφη τσαρέβνα και ο μαγεμένος κύκνος» σε σκηνοθεσία Κ. Ρουγγέρη. Έκαναν περίπατο στον Εθνικό Κήπο, στην Πλάκα, στην πλατεία Συντάγματος και σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, όπου είδαν από κοντά σημαντικά κτίσματα όπως η παλιά Βουλή, η βιβλιοθήκη και το πανεπιστήμιο.
Σίγουρα στη μνήμη των παιδιών οι μοναδικές αυτές στιγμές θα παραμείνουν ανεξίτηλες.

Πάμε σινεμά στην Αντίπαρο;

Περίληψη της ταινίας…
«Οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη»

Στο σταύλο υπήρχαν ζώα. Ένας κόκορας, με τις κότες του, ένα γερασμένο άλογο και ο Ρούσιος ο γάιδαρος.
Δίπλα στο σταύλο υπήρχε ένα σπίτι που ζούσε ένας πλούσιος χωρικός, ο Σάντσο Πάντσο με τη γυναίκα του.
Μια μέρα ο φίλος του πλούσιου χωρικού, ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσο αποφάσισαν να σώσουν την όμορφη κοπέλα του Δον Κιχώτη τη Ρουσινάντη. Έτσι ξεκίνησε μια απίθανη περιπέτεια με πολλές δυσκολίες και εμπόδια.
Υπάρχει όμως η Ρουσινάντη; Θα τη συναντήσει επιτέλους ο Δον Κιχώτης; Θα τη σώσει;

Οι μαθητές της Δ’ τάξης


Κριτική της ταινίας...
«Οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη»

Πρόκειται για μια μεταγλωττισμένη ταινία από τους παραγωγούς του SHREK.
Μας άρεσαν οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη, η συνάντηση με τους ιππότες και κυρίως με αυτόν που φορούσε βαρέλι για ασπίδα.
Γελάσαμε με την τρομάρα που πήραν οι κότες και άρχισαν να γεννούν αυγά. Είχαμε αγωνία στη μονομαχία του Δον Κιχώτη με έναν άγνωστο ιππότη.
Νιώσαμε έκπληξη όταν αποκαλύφθηκε ότι ο ιππότης ήταν η Ρουσινάντη.
Δε μας άρεσε το ψέμα του Σάντσο Πάντσο, καθώς και η «υποδοχή» που τους έκανε ο βασιλιάς και η γυναίκα του.

Οι μαθητές της Δ’ τάξης

5 πράγματα που ίσως δεν ξέρατε για την ανακύκλωση και τα απορρίματα

1. Με την ανακύκλωση χαρτιού γλιτώνουμε 20 φορές περισσότερα δέντρα, 100 φορές περισσότερο νερό και 3 φορές περισσότρη ενέργεια από ό,τι χρειάζεται για να κατασκευστεί νέο χαρτί.
2. Κάθε τόνος ανακυκλωμένου γυαλιού εξοικονομεί 1,2 τόνους πρώτων υλών και 180-200 κιλά καυσίμου.
3. Μία μπαταρία είναι ικανή να μολύνει ένα κυβικό μέτρο χώμα και 400 κυβικά μέτρα νερού.
4. Για την κατασκευή ενός αλουμινένιου κουτιού καταναλώνεται τόση ενέργεια όση για να ακούσουμε ραδιόφωνο για 4 ώρες, να δούμε τηλεόραση για 3 ώρες, για να ανάψουμε μια λάμπα 60W για 5 ώρες ή για να λειτουργήσει ένα ψυγείο για 3 ώρες.
5. Στη Ελλάδα καταναλώνονται ετησίως 300.000 τόνοι πλαστικών. Ένα πλαστικό μπουκάλι αποσυντίθεται σε 450 χρόνια.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνουμε περιβαλλοντικά υπεύθυνοι πολίτες;

· Προτιμούμε τις συσκευασίες που μπορούν να επιστραφούν και να επαναχρησιμοποιηθούν. Όσες δεν μπορούν, φροντίζουμε να τις ανακυκλώνουμε. Αναζητούμε το λογότυπο της ανακύκλωσης στα προϊόντα που αγοράζουμε.
· Αποφεύγουμε τα προϊόντα που έχουν υπερβολική συσκευασία. Προτιμούμε τις συσκευασίες που είναι μικρές και φιλικές προς το περιβάλλον.
· Χρησιμοποιούμε τη δική μας πάνινη τσάντα ή δίχτυ ή οποιαδήποτε τσάντα μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί.
· Επαναχρησιμοποιούμε υλικά αντί να τα πετάμε στα σκουπίδια. Μήπως τα παλιά προϊόντα ή οι συσκευές μας μπορούν να φανούν χρήσιμα σε κάποιον συμπολίτη μας;
· Αποφεύγουμε τη χρήση πλαστικών ειδών μιας χρήσης που τόσο επιβαρύνουν το περιβάλλον.
· Χρησιμοποιούμε μπαταρίες που δεν έχουν κάδμιο ή υδράργυρο ή επαναφορτιζόμενες.
· Συμμετέχουμε ενεργά στα προγράμματα ανακύκλωσης της περιοχής μας. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι η ανακύκλωση είναι η δεύτερη καλύτερη λύση. Η αποφυγή δημιουργίας απορριμάτων είναι η καλύτερη λύση.

Γιατί πρέπει να ανακυκλώνουμε τα απορρίματα;

Γιατί μ΄αυτό τον τρόπο...
· Μειώνουμε τα απορρίματα και τα προβλήματα διαχείρισης τους.
· Μειώνεται ο όγκος των απορριμάτων που καταλήγουν στις χωματερές, στις θάλασσες και στα ποτάμια.
· Εξοικονομούμε ενέργεια.
· Μειώνουμε τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, του εδάφους και των υπόγειων υδάτων.
· Σώζεται η υγεία όλων των κατοίκων του πλανήτη και διασφαλίζεται το καλύτερο μέλλον των παιδιών.
· Δημιουργείται ευχάριστη αίσθηση και ικανοποίηση για τη συμμετοχή στη βελτίωση του περιβάλλοντος και των συνθηκών ζωής.

Ποιήματα για την ανακύκλωση

Μας αφορά όλους πάρα πολύ
να έχουμε μια πόλη καθαρή.
Σκουπίδια όχι πια στους κάδους,
αλλά σε ένα μπλε κουτί.

Σκουπίδια και απορρυπαντικά
θα βρωμίσουνε τη γειτονία.
Χαρτί, γυαλί και μπαταρία
Πάμε για οικονομία.

Η ανακύκλωση μας προσκαλεί
για μία πόλη καθαρή.
Δεν πρέπει να της το αρνηθούμε
γιατί όλοι θα χαθούμε.

Και αν δε νοιάζει τους μεγάλους
ας σκεφτούν και τα παιδιά,
τι θα κάνουν τα καημένα
άμα ζουν μες στη βρωμιά.

Παναγιώτης Καμπάσης
ΣΤ΄ ΤΑΞΗ



Όποιους τους αφορά
να ακούσουν προσεκτικά:
Η ανακύκλωση αυτή
θα δώσει χρώμα στη ζωή

Όχι σκουπίδια στο νησί
καθαριότητα μεγάλη!
Αν το σκεφτείς πιο καθαρά
Θα συμφωνήσεις πάλι!

Ας βρωμίσουν οι άλλες πόλεις
να γεμίσουνε χαρτί,
όμως άλλη απ’ τη δικιά μας
δε θα ΄ναι τόσο καθαρή.

Το καλύτερο απ’ όλα θα
θα τ’ ακούσουμε μαζί
ένα μυστικό μεγάλο
σαν αυτό το μπλε κουτί

Παναγιώτης Καμπάσης
ΣΤ΄ ΤΑΞΗ



Η ανακύκλωση αρχίζει
στο νησί μας το μικρό.
Γιατί δε θέλετε να το δείτε καθαρό;
Ελάτε τώρα όλοι
να κάνουμε τον κόσμο απλό
με σκουπίδια μες στους κάδους.

Ελάτε όλοι, πάμε γρήγορα για καθαρισμό.
Θέλετε να δείτε το νησί μας καθαρό;
Ελάτε μαζί μας όλοι, μικροί μεγάλοι
Να κάνουμε τον κόσμο φανταστικό!

Υπάρχει περίπτωση σε λίγα χρόνια
να λιώσουν όλοι οι πάγοι.
Τι θα κάνετε γι’ αυτό;

Άννα Πατέλη
ΣΤ΄ ΤΑΞΗ


Η ανακύκλωση είναι και αυτή
ένα μικρό παιδί.
Ζει ανάμεσά μας
φυτρώνει στην καρδιά μας.

Βοηθάει και αυτή
για να είναι η πόλη καθαρή.
Το περιβάλλον προστατεύει
και όλους μας μαγεύει.

Με υπέροχα τοπία
παραλίες και ακρωτήρια,
αν δώσουμε βοήθεια,
θα ζούμε όλοι καλύτερα.

Ποτέ δε θα χαθεί
η ανακύκλωση αυτή
γιατί θα είναι πάντα
μέσα στη δική μας την ψυχή!

Ανακύκλωσε κι εσύ,
βάλε χρώμα στη ζωή!

Άννα Σκιαδά
ΣΤ΄ ΤΑΞΗ


Η ανακύκλωση αρχίζει
στο νησί μας το μικρό.
Για το περιβάλλον σεβασμό.

Το περιβάλλον θα σωθεί
με καινούρια λογική.
Στο δρόμο άμα βγεις,
ένα περιβάλλον καθαρό θα δεις.

Ματίνα Σκιαδά
ΣΤ΄ ΤΑΞΗ

Ο βιβλιοφάγος γάιδαρος

Μια φορά κι έναν καιρό στη Βιβλιοχώρα, ήταν ένας γάιδαρος, που τον έλεγαν Ντορίνο, και διάβαζε βιβλία. Ξόδευε όλα τα λεφτά του στα βιβλία, ώσπου δεν είχε ούτε ρούχα να αγοράσει. Το σπίτι του σιγά σιγά χάλασε και σκούριασε και πολλοί ήθελαν να το αγοράσουν σε πολύ μικρή τιμή...
Σ’ αυτή τη χώρα ζούσαν άλογα και μερικοί γάιδαροι. Τα άλογα δεν πολυσυμπαθούσαν τους γαϊδάρους γιατί ήταν άσχημοι, δεν έτρεχαν πολύ γρήγορα και ήταν πολύ πεισματάρηδες. Επίσης τους ζήλευαν επειδή διάβαζαν πολλά βιβλία.

Οι πιο μοχθηροί σ’ αυτή τη χώρα ήταν ο δούκας Κεραυνός και η δούκισσα Κοπριά. Οι κάτοικοι της Βιβλιοχώρας τους μισούσαν επειδή ήταν βιβλιοκάπηλοι, δηλαδή έπαιρναν παράνομα βιβλία και τα πουλούσαν.
Είχαν και μια κόρη που την έλεγαν Ρίτσα. Όμως αυτό το παιδί για κάποιο περίεργο λόγο γεννήθηκε γαϊδουρίτσα, αν και οι γονείς του ήταν άλογα. Γι’ αυτό το λόγο οι γονείς της δεν την αγαπούσαν καθόλου. Επειδή ντρεπόντουσαν πολύ γι’ αυτήν, την έκλεισαν σε ένα δωμάτιο, σε έναν πύργο, για να μην τους ρεζιλέψει. Επειδή δεν είχε τι να κάνει η Ρίτσα η γαϊδουρίτσα, καθόταν μόνη της στο δωμάτιό της και διάβαζε βιβλία. Είχε ανακαλύψει ένα μυστικό πέρασμα που οδηγούσε στην αποθήκη με τα βιβλία. Έτσι λοιπόν τα είχε αγαπήσει πολύ. Ήταν όμως δυστυχισμένη γιατί δεν την αγαπούσαν οι γονείς της, δεν είχε φίλους και δε μπορούσε να γνωρίσει τον κόσμο από κοντά, παρά μονάχα από τα βιβλία...

Όμως ας ξαναμιλήσουμε για το γάιδαρο που αναφέραμε στην αρχή.
Ο Ντορίνο βρέθηκε σε δύσκολη θέση με το σπίτι του και έπρεπε με κάποιο τρόπο να βγάλει λεφτά. Σκέφτηκε λοιπόν να εκδόσει ένα δικό του βιβλίο. Κανένας όμως δεν το διάβασε, γιατί θεωρούσαν ότι οι γάιδαροι δε μπορούσαν να γράψουν ωραία βιβλία.

Έτσι, ο Ντορίνο αποφάσισε να πιάσει δουλειά σε ένα βιβλίοπωλείο. Μόλις τον δέχτηκαν πέταξε από τη χαρά του και έβαλε τα κλάματα! Ήταν πολύ ευτυχισμένος που δούλευε εκεί!
Η ευτυχία του όμως δεν κράτησε για πολύ. Ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου παρατήρησε ότι η πελατεία είχε μειωθεί και σκέφτηκε ότι γι’ αυτό έφταιγε ο Ντορίνο. Στον κόσμο δεν άρεσε που δούλευε εκεί ένας γάιδαρος. Έτσι λοιπόν τον απέλυσαν.
Αντί για αποζημίωση, ο Ντορίνο προτίμησε να του δώσουν ένα βιβλίο. Διάλεξε ένα από τα παλιά βιβλία της βιβλιοθήκης, που του πρόσφερε ο ιδιοκτήτης. Το έλεγαν «Το μαγικό κλειδί του πύργου». Του άρεσε πολύ αυτός ο τίτλος... Έτσι, έφυγε στενοχωρημένος, επειδή τον απέλυσαν, αλλά χαρούμενος που είχε αποκτήσει ένα καινούργιο βιβλίο.
Εν τω μεταξύ ο Ντορίνο δεν είχε πού να μείνει, γιατί, όπως είπαμε στην αρχή, το σπίτι του είχε σκουριάσει κι έτσι αναγκάστηκε να το πουλήσει. Με τα λίγα λεφτά που έβγαλε από τις λίγες μέρες που δούλεψε στο βιβλιοπωλείο, αγόρασε ένα ποδήλατο με καρότσα και έβαλε στην καρότσα όλα του τα βιβλία. Με το ποδήλατό του άρχισε να τριγυρνάει στην πόλη για να δει καινούργια μέρη.


Το βράδυ πια είχε κουραστεί πολύ και σταμάτησε κοντά σε μια όμορφη λίμνη για να ξαποστάσει. Ξάπλωσε πάνω στην καρότσα, ανάμεσα στα αγαπημένα του βιβλία. Πριν κοιμηθεί, άνοιξε να διαβάσει το τελευταίο βιβλίο που απέκτησε. Μόλις το άνοιξε, άκουσε έναν περίεργο ήχο, σαν κάτι να έπεσε, αλλά δεν έδωσε σημασία. Λίγο αργότερα, έτσι όπως ήταν ξαπλωμένος, ένιωσε κάτι να τον ενοχλεί. Σηκώθηκε, έψαξε γύρω του και βρήκε ένα παράξενο κλειδί. Μόλις το άγγιξε κατάλαβε ότι ήταν μαγικό!
Το κλειδί κόλλησε στο τιμόνι του ποδηλάτου και το ποδήλατο άρχισε να κινείται μόνο του! Ο Ντορίνο έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να προλάβει το ποδήλατο και πήδηξε μέσα στην καρότσα. Το ποδήλατο έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα και ο Ντορίνο δύσκολα μπορούσε να κρατηθεί.
Το ποδήλατο τον οδήγησε σε έναν πύργο. Μόλις σταμάτησε, το κλειδί ξεκόλλησε από το ποδήλατο και άρχισε να πετάει προς μια κατεύθυνση. Ο Ντορίνο το ακολούθησε τρέχοντας. Το κλειδί σταμάτησε στην πόρτα ενός δωματίου και μπήκε μόνο του στην κλειδαρότρυπα. Ο Ντορίνο, χωρίς να το σκεφτεί, γύρισε το κλειδί και μπήκε μέσα.
Ο χώρος ήταν πολύ μικρός, με παλιά έπιπλα, ραγισμένους καθρέφτες και σκισμένες κουρτίνες, αλλά ήταν ένα δωμάτιο σκουπισμένο και καθαρό.
Ξαφνικά ο Ντορίνο άκουσε θόρυβο από την αποθήκη και φώναξε «Είναι κανείς εδω;». Η πόρτα της αποθήκης άνοιξε και από μέσα βγήκε μια φοβισμένη γαϊδουρίτσα. Ήταν η Ρίτσα, για την οποία είχαμε μιλήσει προηγουμένως. Η γαϊδουρίτσα, τρομαγμένη, πέταξε ένα βιβλίο πάνω στον Ντορίνο κι εκείνος έπεσε κάτω αναίσθητος. Στη συνέχεια, η Ρίτσα πλησιάσε δειλά το γάιδαρο και από την εμφάνισή του κατάλαβε ότι δεν ήταν κακός. Του έριξε, λοιπόν, έναν κουβά νερό για να τον συνεφέρει.
Ο Ντορίνο, μόλις συνήλθε, της εξήγησε ότι δεν ήταν κλέφτης και της διηγήθηκε την ιστορία με το σπίτι του, το βιβλιοπωλείο και το κλειδί. Αφού τον άκουσε με προσοχή, η Ρίτσα διηγήθηκε κι εκείνη την ιστορία της στον Ντορίνο και τον παρακάλεσε να τη βοηθήσει να δραπετεύσει από τον πύργο που ήταν κλεισμένη τόσα χρόνια.
Ο γάιδαρος συμφώνησε. Η Ρίτσα μάζεψε όλα της τα βιβλία και τα μετέφερε στην καρότσα του ποδηλάτου του Ντορίνο. Τα δυο γαϊδουράκια άρπαξαν από την πόρτα το κλειδί και έτρεξαν προς το ποδήλατο. Η Ρίτσα κάθισε στην καρότσα, ενώ ο Ντορίνο οδηγούσε.
Στο μεταξύ, ο δούκας και η δούκισσα ανακάλυψαν ότι η γαϊδουρίτσα είχε εξαφανιστεί! Δεν τους ένοιαξε όμως για εκείνη, γιατί δεν την αγαπούσαν σαν κόρη τους. Αυτό που τους ένοιαξε ήταν το τι θα πει ο κόσμος απ΄αυτά που θα ακούσει. Εκείνη την ώρα όμως η Ρίτσα είχε ήδη φτάσει πολύ μακριά από τον πύργο και είχε βρει κάποιον που είχε αρχίσει να τον αγαπάει αληθινά: τον Ντορίνο!
Μέσα από την περιπέτεια που έζησαν, τα δυο γαϊδουράκια ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και διάλεξαν ένα όμορφο μέρος για να χτίσουν το σπίτι τους. Επειδή όμως δεν είχαν λεφτά, αλλά ούτε και ήθελαν να πουλήσουν τα βιβλία τους, σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα σπίτι από βιβλία! Οι τοίχοι, η στέγη, ακόμα και τα έπιπλα, όλα ήταν από βιβλία!


Μετά από λίγο καιρό, η Ρίτσα και ο Ντορίνο απέκτησαν δύο πανέμορφα παιδιά. Για έναν παράξενο λόγο, το ένα από αυτά γεννήθηκε αλογάκι. Τα αγαπούσαν όμως και τα δύο το ίδιο. Ζήτησαν από τους γονείς της Ρίτσας να τα βαφτίσουν, γιατί δεν είχαν άλλους στον κόσμο. Εκείνοι, μετανιωμένοι για το λάθος που είχαν κάνει με τη Ρίτσα, αλλά και για τις παρανομίες τους, δέχτηκαν με χαρά την πρόταση.
Από τότε έζησαν όλοι αγαπημένοι και ευτυχισμένοι!






Το παραμύθι έγραψαν ομαδικά οι μαθητές της Ε΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου, με αφορμή την ενότητα «Βιβλία – Βιβλιοθήκες» του βιβλίου της Γλώσσας.
Για το παραμύθι έδωσαν τις ιδέες τους και τη φαντασία τους, έγραψαν και ζωγράφισαν οι:
Νικολάι Αγγέλωφ
Παναγιώτης Βιάζης
Τζώννης Βιάζης
Μαργίτσα Γεμελιάρη
Παναγιώτης Καμπάσης
Βάσω Κουβαρά
Δημήτρης Μαριάνος
Μόνικα Μλαδένοβα
Γιάννης Μπιζάς
Ασημίνα Ντότσικα
Άννα Πατέλη
Άννα Σκιαδά
Ματίνα Σκιαδά
Βαγγέλης Τριαντάφυλλος

Μιχάλης Τριαντάφυλλος

Επιμέλεια: Βασίλης Ζέλκας
















ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
Ε΄ ΤΑΞΗ
Μάρτιος 2008

Το σχολείο μας