Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Λαζαράκια

 

DSC03065 [800x600]

Το Σάββατο του Λαζάρου, οι γυναίκες του νησιού, ζύμωναν και έφτιαχναν ψωμάκια σε σχήμα πεθαμένου ανθρώπου, τα «Λαζαράκια», που τα μοίραζαν στους συγγενείς τους την ίδια μέρα. Τα στόλιζαν με σταφίδες, που συμβόλιζαν τις πληγές στο σώμα του Λαζάρου. Αυτό το παλιό έθιμο αποφασίσαμε να το αναπαραστήσουμε στην τάξη μας.

Καλέσαμε, λοιπόν, την κ. Μαρουσώ Φαρούπου-Φιλολία, τη γιαγιά του Δημητράκη, που γεμάτη  ζωντάνια και δημιουργικότητα, μας έδειξε, με μεγάλη προθυμία, πώς να φτιάξουμε τα λαζαράκια. Στην προσπάθειά μας αυτή μας βοήθησαν και μαμάδες: η κυρία Μπέττυ, η κυρία Αρσενία και η κυρία Ιωάννα.

DSC03056 [800x600] DSC03038 [800x600]

DSC03040 [800x600] DSC03041 [800x600]

Για να φτιάξετε κι εσείς τα νόστιμα αυτά ανθρωπάκια, ακολουθήστε την παρακάτω διαδικασία:

 

ΣΥΝΤΑΓΗ

Υλικά

1κιλό αλεύρι

2 φακελάκια μαγιά ξερή

1 κουταλάκι αλάτι

2 κουταλάκια ζάχαρη

Λίγο λάδι

Χλιαρό νερό όσο πάρει

Σταφίδες

DSC03050 [800x600]
   

Εκτέλεση

Κοσκινίζουμε το αλεύρι με τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη. Ρίχνουμε το λάδι και λίγο λίγο το νερό και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ζύμη μαλακή. Αφήνουμε να φουσκώσει και μετά πλάθουμε τα λαζαράκια, τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο τρία τέταρτα περίπου.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

 

Αφού φτιάξαμε τα λαζαράκια μας τραγουδήσαμε τα κάλαντα του Λαζάρου.

 

ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

DSC03058 [800x600]

 

Εις την πόλη Βηθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία

Λάζαρο τον αδερφό τους, τον γλυκύ, τον καρδιακό τους.

Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον μοιρολογούσαν.

Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός, για να ‘ρθει.

Τότε βγήκε η Μαρία έξω από τη Βηθανία:

-Αν εσύ ήσουν εδώ, Χριστέ μου, δε θα πέθαινε ο αδερφός μου.

–Έλα, πίστευε, Μαρία, πάγομε εις τα μνημεία.

Τότε Μάρθα και Μαρία, τότε όλη η Βηθανία,

μαθηταί και Αποστόλοι εκεί βρεθήκαν όλοι.

Και τότες ο Χριστός δακρύζει και τον Άδη φοβερίζει:

-Άδη, Τάρταρε και Χάρο, Λάζαρο θε να σου πάρω.

Έλα έξω, Λάζαρέ μου, φίλε και αγαπητέ μου.

Και ο Λάζαρος σηκώθη ζωντανός, σαβανωμένος

και με το κερί ζωσμένος.

–Λάζαρε, πες μας τι είδες κάτω στον Άδη που επήγες;

-Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους.

Δώστε μου λίγο νεράκι, να ξεπλύνω το φαρμάκι

της καρδιάς και των χειλέων και μη μ’ αρωτάτε πλέον.

   

 

Οι μαθητές της Δ΄ τάξης και η δασκάλα τους, κ. Αναστασία Καρβελά σας εύχονται Καλό Πάσχα!!!

Χριστός Ανέστη! Στη μέρα τούτη της Λαμπρής χαρείτε.

Ευχές σκορπίστε σ ’όλους μεσ’  απ’ την καρδιά

Γλυκόλαλο τραγούδι αγάπης πείτε.

Χριστός Ανέστη! Γιορτή χαράς κάθε καρδιά,

Ανθός ανοίγει στην αγάπη.

Κι είναι όλα φως, καλοσύνη και χαρά

Κι ειν’ οι ψυχές πανάλαφρες με πάλλευκα φτερά.

DSC03066 [800x600]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...