Έπειτα περιηγηθήκαμε στα Λεύκαρα, παραδοσιακό χωριό με σπίτια ξεχωριστής αρχιτεκτονικής χτισμένα από τη λευκή πέτρα της περιοχής. Είναι γνωστό για τα περίτεχνα κεντήματά του που με μεράκι κεντούν στους δρόμους έξω από τα σπίτια και τα καταστήματα οι γυναίκες του χωριού. Φημίζονται επίσης και τα χειροποίητα λουκούμια της περιοχής, που δοκιμάσαμε σε εργαστήρι παραγωγής τους.
Στην άκρη του χωριού επισκεφτήκαμε την εκκλησία του Τίμιου Σταυρού, καθολικού ρυθμού, που χτίστηκε το 13ο αι. από Βαυαρό βασιλιά. Εκεί προσκυνήσαμε ένα κομμάτι από το τίμιο ξύλο που έφερε στην Κύπρο η Αγία Ελένη.
Στη συνέχεια ξεναγηθήκαμε στο μουσείο λαϊκής τέχνης, ένα γνήσιο σπίτι του περασμένου αιώνα αναπαλαιωμένο και διαμορφωμένο με τα ανάλογα έπιπλα, σκεύη και εργαλεία στα δωμάτια, τις αποθήκες και τον περίβολο που συνέθεταν το σκηνικό μιας άλλης εποχής.
Το μεσημέρι φάγαμε σε οικογενειακή ταβέρνα της περιοχής και επιστρέψαμε στη Λάρνακα, όπου κάναμε τα τελευταία μας ψώνια και το τελευταίο μας μπάνιο στη θάλασσα.
Το Σάββατο 23/7 ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής γεμάτοι από εικόνες, γνώσεις ιστορικές και πολιτισμικές, ευγνωμοσύνη για τη φιλοξενία και την ξενάγηση σε όλα αυτά τα μέρη, χαρά για τη γνωριμία και τη διασκέδαση με τους φίλους που κάναμε από τα άλλα νησιά ελπίζοντας να ξανασυναντηθούμε σύντομα, αλλά και ανυπομονώντας να βρεθούμε πάλι πίσω στην οικογένεια και το νησί μας και να διηγηθούμε τις εμπειρίες μας.
Η συνοδός δασκάλα, Ζέλκα Ελευθερία