Το Σάββατο 16/7 στο δρόμο μας για την Πάφο επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο Κουρίου, όπου σώζονται οικίες με ψηφιδωτά δάπεδα και λουτρά, καθώς και θέατρο από το 200 π।Χ। Στο βασίλειο, που δημιουργήθηκε από Πελοποννήσιους αποίκους, κατοικούσαν περίπου 3.500 άτομα. Το θέατρο χρησιμοποιήθηκε και από τους Ρωμαίους για μονομαχίες και θηριομαχίες, ενώ σήμερα πραγματοποιούνται συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.
Στη συνέχεια κάναμε στάση στην «Πέτρα του Ρωμιού», όπου ένας πελώριος βράχος στέκεται ανάμεσα σε δυο παραλίες. Ο θρύλος λέει ότι τον έριξε ο Διγενής Ακρίτας στη θάλασσα, στην προσπάθειά του να αποτρέψει την επιδρομή των Σαρακηνών. Από τη δεύτερη παραλία λέγεται πως αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη, γι’ αυτό οι ερωτευμένοι που την επισκέπτονται σχηματίζουν καρδιές στα βράχια.
Φτάνοντας στην Πάφο επισκεφτήκαμε πρώτα τον αρχαιολογικό χώρο με τις οικίες του Διονύσου, του Αίωνα και του Θησέα, ονόματα που πήραν από τα ψηφιδωτά δάπεδα που σώζονται από την εποχή των Πτολεμαίων.
Έπειτα, κατεβήκαμε στο Λιμανάκι και μπήκαμε στο μεσαιωνικό κάστρο, που κατασκευάστηκε από τους Τούρκους στα τέλη του 16ου αι. Στα δωμάτια έμεναν οι φρουροί, ενώ στο υπόγειο υπάρχουν τα κελιά για τους φυλακισμένους, τα λεγόμενα «λησμονητήρια». Οι Οθωμανοί το χρησιμοποίησαν αργότερα και ως τζαμί, ενώ το 1878 που οι Άγγλοι κατέλαβαν το κάστρο, το χρησιμοποίησαν ως χώρο φύλαξης του αλατιού.
Φάγαμε το μεσημεριανό μας στην τουριστική περιοχή με το λούνα-παρκ, όπου τα παιδιά διασκέδασαν στα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Η μέρα τελείωσε με απογευματινό μπάνιο στη θάλασσα και βραδινό στο ξενοδοχείο.
Στη συνέχεια κάναμε στάση στην «Πέτρα του Ρωμιού», όπου ένας πελώριος βράχος στέκεται ανάμεσα σε δυο παραλίες. Ο θρύλος λέει ότι τον έριξε ο Διγενής Ακρίτας στη θάλασσα, στην προσπάθειά του να αποτρέψει την επιδρομή των Σαρακηνών. Από τη δεύτερη παραλία λέγεται πως αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη, γι’ αυτό οι ερωτευμένοι που την επισκέπτονται σχηματίζουν καρδιές στα βράχια.
Φτάνοντας στην Πάφο επισκεφτήκαμε πρώτα τον αρχαιολογικό χώρο με τις οικίες του Διονύσου, του Αίωνα και του Θησέα, ονόματα που πήραν από τα ψηφιδωτά δάπεδα που σώζονται από την εποχή των Πτολεμαίων.
Έπειτα, κατεβήκαμε στο Λιμανάκι και μπήκαμε στο μεσαιωνικό κάστρο, που κατασκευάστηκε από τους Τούρκους στα τέλη του 16ου αι. Στα δωμάτια έμεναν οι φρουροί, ενώ στο υπόγειο υπάρχουν τα κελιά για τους φυλακισμένους, τα λεγόμενα «λησμονητήρια». Οι Οθωμανοί το χρησιμοποίησαν αργότερα και ως τζαμί, ενώ το 1878 που οι Άγγλοι κατέλαβαν το κάστρο, το χρησιμοποίησαν ως χώρο φύλαξης του αλατιού.
Φάγαμε το μεσημεριανό μας στην τουριστική περιοχή με το λούνα-παρκ, όπου τα παιδιά διασκέδασαν στα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Η μέρα τελείωσε με απογευματινό μπάνιο στη θάλασσα και βραδινό στο ξενοδοχείο.
συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου