Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Η παλιά μου γειτονιά

Πρώτη συνάντηση- Γνωριμία σχολείων

Το σχολείο μας συμμετέχει φέτος στο πρόγραμμα της Τράπεζας Κύπρου (πρόγραμμα Οίκαδε), που τελεί υπό την αιγίδα των Υπουργείων Παιδείας Ελλάδας και Κύπρου, με τις τάξεις Ε ΄και Στ΄. Το θέμα της εργασίας είναι:

“Η γειτονιά που θα ήθελα…”

Στην ομάδα μας είμαστε 3 σχολεία: της Αντιπάρου, της Αιανής Κοζάνης και το τρίτο που δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιο είναι. Τα παιδιά θα επικοινωνούν μέσω internet και της ιστοσελίδας www.oikade.gr απευθείας με τα άλλα σχολεία, θα συζητούν μέσω centra, μεταξύ τους και θα ανταλλάσσουν πληροφορίες για το θέμα της εργασίας τους.

Την Τετάρτη οι μαθητές της Στ΄ τάξης πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας συνάντηση με το σχολείο της Αιανής.

Γράψαμε ένα ποιηματάκι για να τους καλωσορίσουμε στην παρέα μας.

Καλημέρα σας παιδιά! Γεια χαρά, όλα καλά!

Εμείς τα παιδιά, στήσαμε μια συντροφιά…

Που έχει ιερό σκοπό….

Τη φιλία οδηγό!

Και σε μια μικρή γειτονιά

Στήσαμε τα σκηνικά!

Σαν το αγνό και τ’ άσπρο περιστέρι…

Το σπίτι μας χτίσαμε στο βράχο ν’ αγναντεύει!

Το μπλε το χρώμα τ’ ουρανού

έχει στο παραθύρι…

μα και αυτό της θάλασσας

την πόρτα του στολίζει!

Για τις βροχές, τον άνεμο

Και μια βουκαμβίλια στην αυλή

Την ομορφιά χαρίζει!

Πολλά σπιτάκια στη σειρά

Με μπλε παραθυράκια

Φτιάχνουνε μια γειτονιά

Με γελαστά παιδάκια!!

Συστηθήκαμε, παρουσιάζοντας τον εαυτό μας και τα ενδιαφέροντά μας και με τη βοήθεια power point τους ξεναγήσαμε στο νησί και στο σχολείο μας.

Τέλος, διαβάσαμε λίγα λόγια που γράψαμε για τη δική μας γειτονιά.

Για μένα γειτονιά σημαίνει χώρος φιλίας, χώρος συγκέντρωσης φίλων. Μου αρέσει που ζω σε γειτονιά, γιατί έχω πολλούς φίλους και δεν έχει πολλά αυτοκίνητα και άγνωστους ανθρώπους. Τους γείτονες τους χρειαζόμαστε σε περίπτωση ανάγκης και βοήθειας σε κάτι. Ενώ δεν τους θέλουμε, για το λεγόμενο προσωπικό απόρρητο, αφού μαθαίνουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να μάθουν.

Γιάννης Δανιηλίδης

Η γειτονιά είναι ένας χώρος, με μικρό αριθμό σπιτιών, χτισμένων το ένα κοντά στο άλλο. Αλλά για μένα σημαίνει ένα χώρο που μπορούν να συναντιούνται τα παιδιά για να παίζουν και για τους μεγάλους να συναντιούνται και να μιλούν για διάφορα θέματα. Τους γείτονες τους χρειαζόμαστε για να έχουμε φίλους και άμα καμιά φορά θέλουμε ή χρειαζόμαστε βοήθεια να το ζητήσουμε από αυτούς.

Κοσμάς Μαρινάτος

Η γειτονιά μου δεν είναι πολύ ωραία. Δεν έχει πολλά παιδιά να παίζω και έχω μόνο ένα γείτονα. Έχει ένα μεγάλο δρόμο με δύο ξενοδοχεία. Το καλοκαίρι έρχονται ξένοι άνθρωποι που κάνουν φασαρία, ειδικά το βράδυ. Ο γείτονας μου έχει ένα γατάκι, που έρχεται κάθε μέρα στο μπαλκόνι μου. Όταν φεύγω από το σπίτι μου το πρωί, συναντάω συνέχεια το γείτονά μου.

Μαρία Τριανταφύλλου

Το όνομα της γειτονιάς μου είναι Μύλος. Η γειτονιά για μένα είναι ένα κομμάτι το οποίο το αγαπώ πάρα πολύ. Εγώ νομίζω ότι τους γείτονες τους χρειαζόμαστε κι αυτοί εμάς επειδή ο ένας βοηθάει τον άλλον. Αν όμως δεν είχαμε κανένα γείτονα θα ήμασταν μόνοι.

Ευαγγελία Τριανταφύλλου

Η γειτονιά είναι πολλά σπίτια χτισμένα το ένα κοντά στο άλλο και συναντάμε γνωστά πρόσωπα. Εκεί βρίσκεται το σπίτι μας, η οικογένειά μας, τα αγαπημένα μας πρόσωπα και οι φίλοι μας. Είναι το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και μεγαλώνουμε.

Για μένα η γειτονιά είναι ένα σημαντικό μέρος. Στη γειτονιά νιώθω πολύ ωραία, όλοι με γνωρίζουν και με αγαπούν, το ίδιο κι εγώ. Είναι άνθρωποι πολύ φιλόξενοι και πάντα κεφάτοι. Η πόρτα του σπιτιού τους είναι πάντα ανοιχτή για όλους και η αυλή τους γεμάτη κόσμο. Τα αστεία και τα γέλια τους ξεσηκώνουν τη γειτονιά. Μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας και είμαστε όλοι σαν μια οικογένεια. Χρειαζόμαστε τους γείτονες για πιο ανθρώπινες σχέσεις, γιατί αν κάτι χρειαστείς θα είναι πάντα κοντά σου.

Χρυσούλα Τριανταφύλλου

Η γειτονιά είναι το κύτταρο ζωής τόσο στην πόλη όσο και στο χωριό. Γειτονιά είμαστε όλοι εμείς.

Είναι πρόκληση να δούμε πόσο καλά γνωρίζουμε το χώρο που ζούμε, τη γειτονιά μας και να γνωρίσουμε καλύτερα τους ανθρώπους που ζουν δίπλα μας, τους γείτονές μας.

Να κατανοήσουμε την ιστορική εξέλιξη της γειτονιάς ως κύτταρο της κοινωνικής ζωής.

Κατά συνέπεια να κατανοήσουμε την παγκόσμια διάσταση του θέματός μας, γιατί η επίλυση ενός τοπικού προβλήματος βοηθά στην επίλυση προβλημάτων, που συναντάμε σε οποιαδήποτε γειτονιά της γης.

Ο πλανήτης μας είναι μια γειτονιά κι αυτό πρέπει να το χαρούμε και να το μεταδώσουμε και στους άλλους!

Στη συνέχεια οι μαθητές από το δημοτικό σχολείο Αιανής μας συστήθηκαν και μας μίλησαν για τον εαυτό τους και τα ενδιαφέροντά τους. Το σχολείο τους είναι οχταθέσιο, έχει σχεδόν 120 μαθητές και 11 δασκάλους. Είναι διώροφο, στον πάνω όροφο βρίσκονται οι Δ΄, Ε΄, Στ΄τάξη καθώς και η αίθουσα υπολογιστών και το τμήμα ένταξης. Στον κάτω όροφο υπάρχουν άλλες τέσσερις τάξεις, οι Α΄, Β΄, Γ΄, η αίθουσα γερμανικών μαζί με της μουσικής. Στο τέλος του διαδρόμου είναι το γραφείο των δασκάλων και του διευθυντή. Έξω υπάρχει το προαύλιο ,ένας μεγάλος χώρος με πολλή πρασινάδα και χώρος για ποδόσφαιρο και για μπάσκετ.

Είμαστε ενθουσιασμένοι και ευχαριστημένοι από την πρώτη μας συνάντηση. Μας άρεσε που μιλήσαμε με τους συμμαθητές από το άλλο σχολείο, που χρησιμοποιήσαμε την κάμερα, που τους στέλναμε χαμόγελα και χειροκροτήματα, με τη βοήθεια εικονιδίων. Μπορέσαμε να χρησιμοποιήσουμε μόνοι μας τη σύνδεση, να τους δίνουμε το λόγο. Γίναμε οι ίδιοι συντονιστές και διαχειριστές της επικοινωνίας μας.

Ανυπομονούμε για την επόμενη συνάντησή μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...