Φωτογραφίες από την Πολωνία

Ο μίτος της Αριάδνης… από την Αντίπαρο στην Πολωνία

 

Κατά την παραμονή μας στην Κατοβίτσε της Πολωνίας συμμετείχαμε ενεργά και στο πρόγραμμα μαθημάτων του σχολείου με το οποίο συνεργαζόμαστε. Οι μαθητές παρακολούθησαν το μάθημα στην τάξη, αλλά και οι δασκάλες των υπόλοιπων χωρών διδάξανε με δημιουργικό τρόπο στοιχεία του πολιτισμού τους, όπως μύθους, τραγούδια, ήθη κι έθιμα σε σχέση κυρίως με τη θάλασσα.

Εμείς οι Ελληνίδες στην αρχή συστηθήκαμε και μιλήσαμε με λίγα λόγια για τον τόπο μας, την Αντίπαρο, τις ομορφιές της, τις ασχολίες των κατοίκων, τους ρυθμούς της ζωής κατά το καλοκαίρι και το χειμώνα, το σχολείο μας κ.λπ.

Έπειτα επιστρατεύσαμε το μύθο του Θησέα και της Αριάδνης, ο οποίος εξηγεί και την ονομασία του Αιγαίου πελάγους. Αφού δείξαμε τη χώρα μας στο χάρτη της Ευρώπης, διηγηθήκαμε στα αγγλικά την ιστορία του μινώταυρου, το φόρο «αίματος» της Αθήνας στο βασιλιά Μίνωα, τη βοήθεια της Αριάδνης προς το Θησέα και το ταξίδι της επιστροφής με το άδοξο τέλος του Αιγαία, δείξαμε στους μαθητές σχετικές εικόνες από το διαδίκτυο και τους καθοδηγήσαμε να δραματοποιήσουν το μύθο.

Μοιράσαμε λοιπόν ρόλους και με τη βοήθεια αντικειμένων της τάξης διασκεδάσαμε με τις υποκριτικές ικανότητες των μαθητών. Τους δόθηκε μάλιστα ένα κουβάρι σπάγκου, το οποίο ξετύλιξαν στην πορεία τους ανάμεσα στα θρανία, ώσπου να φτάσουν στο Μινώταυρο, να παλέψουν μαζί του και να βγουν με τον ίδιο τρόπο από τον υποτιθέμενο λαβύρινθο. Οι μαθητές παρίσταναν με μαύρο πανί την επιστροφή του καραβιού στην Αθήνα και την τραγική πτώση του Αιγαία από το βράχο του Σουνίου.

Τέλος, μοιράσαμε στα παιδιά ζωγραφιές με την πάλη Θησέα και Μινώταυρου, για να τις χρωματίσουν όπως θέλουν, υπό τη μουσική υπόκρουση νησιώτικης παραδοσιακής μουσικής με θέμα τη θάλασσα. Οι Πολωνοί μαθητές δε δίστασαν να χορέψουν μαζί μας και μάλιστα με επιτυχία, ενώ μας έκαναν αρκετές ερωτήσεις για τον τόπο μας και πώς γράφονται ορισμένες λέξεις στα ελληνικά.

Εμείς χαρήκαμε με το ενδιαφέρον που έδειξαν και την ενεργή συμμετοχή τους και οι ίδιοι φάνηκαν να απολαμβάνουν το παιχνίδι στη διδασκαλία. Άραγε στην ελληνική σχολική πραγματικότητα υπάρχουν ευκαιρίες και χρόνος για τέτοιου είδους δημιουργικές δραστηριότητες κατά τη διδασκαλία στην τάξη; Θέλουμε να ελπίζουμε πως ναι…

Επίσκεψη μαθητών και δασκάλων στην Πολωνία

Στα πλαίσια του προγράμματος Comenius «SEE THE SEA» το σχολείο μας πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στο σχολείο Szkola Podstawowa nr 34 im. Mikolaja kopernika στην πόλη Katowice της Πολωνίας από τις 13/11/10 έως τις 20/11/10. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν οι εκπ/κοί: 1) Καρβελά Αναστασία και 2) Ζέλκα Ελευθερία, καθώς και οι μαθητές: 1) Κανετούνης Γιώργος, 2) Μαριάνος Χρήστος, 3) Μαρινάτου Μαγδαληνή και 4) Τριανταφύλλου Άρτεμις.

Το ταξίδι για την Πολωνία ξεκίνησε την Παρασκευή 12/11/10. Πήραμε το καράβι για τον Πειραιά και μετά αεροπορικώς φτάσαμε στην Κρακοβία. Ήταν μια κουραστική μέρα αλλά και πολύ ωραία. Στο αεροδρόμιο μας περίμεναν οι οικογένειες που θα μας φιλοξενούσαν. Είχαμε πολύ άγχος πώς θα συνεννοούμαστε μαζί τους. Ευτυχώς παρόλο το άγχος και το φόβο, επικοινωνήσαμε στα Αγγλικά και όλα πήγαν καλά. Οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί και μας φρόντισαν πάρα πολύ, σαν παιδιά τους.

Το ίδιο βράδυ μας ξενάγησαν στην πόλη τους, τη Λιγκότα.. Πήγαμε σε ένα λουνα παρκ και στις νεροτσουλήθρες. Την άλλη μέρα επισκεφτήκαμε ένα πάρκο με μινιατούρες πολλών μνημείων από όλο τον κόσμο. Ανάμεσά τους είδαμε και την Ακρόπολη, ενθουσιαστήκαμε και χαρήκαμε πολύ. Πήγαμε σε ένα μεγάλο κάστρο που είχε φτιάξει ένας βασιλιάς για να προστατέψει την πόλη του. Εκεί υπήρχε ένα τεράστιο πηγάδι που έπαιρναν νερό. Τώρα οι επισκέπτες ρίχνουν κέρματα και κάνουν μια ευχή. Το μεσημέρι δοκιμάσαμε τα παραδοσιακά τους φαγητά. Το απόγευμα ανεβήκαμε σε ένα βουνό. Γεμάτοι περιέργεια βάλαμε όλη τη δύναμη και τη γρηγοράδα μας. Όταν φτάσαμε στην κορυφή, είδαμε κάτι μικρά καροτσάκια σαν έλκηθρο. Μας έδειξαν το γκάζι και το φρένο. Με φόρα κατεβήκαμε με το έλκηθρο μέσα από τσουλήθρες. Ήταν καταπληκτικά. Μόλις τελειώσαμε το γύρο παρακαλούσαμε από μέσα μας να ξανακάνουμε. Η ευχή μας πραγματοποιήθηκε. Μας φώναξαν ότι έχουμε άλλους τέσσερις γύρους.

Τη Δευτέρα πήγαμε στο σχολείο και γνωρίσαμε τους δασκάλους. και τους μαθητές που συμμετέχουν στο ίδιο πρόγραμμα με μας. Το σχολείο ήταν μεγάλο, τριώροφο με πεντακόσιους μαθητές. Είχε γήπεδο μπάσκετ, τέννις, ποδοσφαίρου, κλειστό γυμναστήριο, οργανωμένη βιβλιοθήκη, αίθουσα μουσικής, εκδηλώσεων, εστιατόριο. Τα παιδιά μας υποδέχτηκαν με χαρά. Παρακολουθήσαμε μαθήματα και όλοι μαζί φάγαμε μεσημεριανό. Μετά πήγαμε σε ένα μουσείο με ζώα και κάναμε πικνικ στο δάσος.

Την Τρίτη κάναμε λίγο μάθημα (μαθηματικά και αγγλικά) και έπειτα μαζευτήκαμε στο κλειστό γυμναστήριο όπου έγινε η προβολή των ταινιών με θέμα τη θάλασσα που είχαμε φτιάξει εμείς οι μαθητές από όλα τα σχολεία που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Έγινε απονομή βραβείων και το σχολείο μας κέρδισε το τρίτο βραβείο για τις δραστηριότητες και τα παιχνίδια στη θάλασσα. Μας σύστησαν σε όλους τους μαθητές του σχολείου. Τα παιδιά του σχολείου είπαν τραγούδια και στο τέλος βγάλαμε φωτογραφίες με τους Πολωνούς συμμαθητές μας που ήταν ντυμένοι πειρατές και πειρατίνες.

Την Τετάρτη μας ξενάγησαν στην Κρακοβία. Επισκεφτήκαμε τον Πύργο της Βαβέλ, ένα τεράστιο παλάτι με πολλά δωμάτια και αίθουσες γεμάτα έπιπλα, πίνακες, όπλα, σπαθιά, πανοπλίες, κανόνια. Μάθαμε για το μύθο του δράκου που ήταν φανταστική και επισκεφτήκαμε την σπηλιά του στις όχθες του ποταμού Ουίλσον. Εκεί στην είσοδο στεκόταν πάνω σε ένα βράχο τρομερός βγάζοντας φωτιά από το στόμα του. Περπατήσαμε στην παλιά πόλη ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε ο βασιλιάς στον περίπατό του.

Την Πέμπτη είχαμε συνάντηση στο σχολείο και παρακολουθήσαμε μαθήματα. Έπειτα πήγαμε σε ένα μουσείο με μικρά ξύλινα σπιτάκια. Εκεί υπήρχε ένα παλιό ξύλινο σχολείο. Είδαμε πως έκαναν μάθημα και γράψαμε πάνω σε μικρούς πίνακες. Σβήσαμε με μικρά σκουπάκια που είχαν τότε και μάθαμε πως τα παιδιά υποκλίνονταν μπροστά στην κυρία τους και της φιλούσαν το χέρι .Ήταν πολύ διασκεδαστικά!

Το απόγευμα είχαν ετοιμάσει ένα πάρτι για όλους μας: δασκάλους, μαθητές και τους γονείς των παιδιών του προγράμματος. Είχαν ετοιμάσει ένα τεράστιο τραπέζι με πολλά φαγητά και γλυκά. Ξαφνικά μας είπαν πως μας είχαν ετοιμάσει μια έκπληξη. Γεμάτοι περιέργεια περιμέναμε. Άνοιξε η πόρτα και μπήκε ένας μάγος, πολύ καλός. Έκανε πολλά κόλπα και εμείς γίναμε οι βοηθοί του. Ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε μάγο από τόσο κοντά. Το να είμαστε οι βοηθοί του ήταν υπέροχο.! Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε πως κάνει τα νούμερά του αλλά ήταν πολύ δύσκολα! Έπειτα από αυτή την έκπληξη το πάρτι συνεχίστηκε, μαθητές, δάσκαλοι και γονείς διασκεδάσαμε με πολύ χορό και παιχνίδια!

 

Την Παρασκευή επισκεφτήκαμε το Μουσείο Zamkowe w Pszcynie, που ήταν το παλάτι της πριγκίπισσας . Ήταν τεράστιο με μεγάλα δωμάτια. Κάποια δωμάτια ήταν για τους επισκέπτες, που πήγαιναν εκεί για να κυνηγήσουν, αλλά το αγαπημένο της δωμάτιο ήταν η σάλα επειδή είχε μεγάλα παράθυρα.

Η εκδρομή μας συνεχίστηκε με ξενάγηση στο ορυχείο ασημιού. Είδαμε πως λειτουργούσε παλιά. Φορέσαμε τα προστατευτικά μας κράνη και κατεβήκαμε σαράντα μέτρα μέσα στη γη. Περπατήσαμε σκυφτοί ακολουθώντας την ίδια διαδρομή που έκαναν οι εργάτες, προχωρήσαμε μέσα στο σκοτάδι με μικρές λάμπες όπως κι εκείνοι. Ακούσαμε τον ήχο του νερού και νιώσαμε την παγωμένη ατμόσφαιρα γύρω μας. Ένα μέρος της διαδρομής το κάναμε με βάρκες.

Το Σάββατο το πρωί αποχαιρετήσαμε τις οικογένειες, τους δασκάλους αλλά και τους καινούριους μας φίλους, τον Κούμπα, τον Ματέους, την Άνια και την Πατρίτσια. Φτάσαμε στην Αθήνα, το απόγευμα πήραμε το καράβι και επιστρέψαμε στην Αντίπαρο αργά το βράδυ. Στο λιμάνι μας περίμεναν οι οικογένειές μας να μας σφίξουν στην αγκαλιά τους.

Περάσαμε αξέχαστα και ήταν μια συναρπαστική εμπειρία. Περιμένουμε με χαρά και λαχτάρα να έρθουν οι καινούριοι μας φίλοι να τους δείξουμε το νησί μας και να περάσουμε υπέροχα.

Κανετούνης Γιώργος, Μαριάνος Χρήστος,

Μαρινάτου Μαγδαληνή, Τριανταφύλλου Άρτεμις

Επέτειος Εθνικής Αντίστασης

 

Με αφορμή την επέτειο της Εθνικής Αντίστασης, την περασμένη Παρασκευή είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στο σχολείο μας τον κ. Μανώλη Πατέλη, κάτοικο της Αντιπάρου, έναν από τους ανθρώπους εκείνων των δύσκολων εποχών.

Ο κ. Μανώλης μας περιέγραψε με το δικό του μοναδικό τρόπο τα γεγονότα όπως τα έζησε σαν παιδί. Μας μίλησε ακόμη για τους τοπικούς ήρωες του νησιού και τη συμβολή τους στον Αγώνα αλλά και πώς συνέβησαν μερικά από τα περιστατικά εκείνης της δύσκολης εποχής.

Από τη συζήτηση που προέκυψε, εμείς οι νεότερης γενιάς, συνδέσαμε τα ονόματα μας και τη σχέση με τους ήρωες εκείνης της περιόδου (Γραμματικάκης, Νικοτσάρας κ.ά.) και πολλοί από εμάς τους μαθητές ανακαλύψαμε σχέσεις και συγγένειες με τις τοπικές ιστορικές προσωπικότητες.

Επίσης, ο κ. Μανώλης μας διηγήθηκε συγκεκριμένα περιστατικά. Μας μίλησε για μια βραδιά με πολλή φουρτούνα που μερικοί αποφάσισαν να ταξιδέψουν μέσα στο σκοτάδι, για να ξεφύγουν από τους Ιταλούς, περνώντας στην Κρήτη και καταλήγοντας στην Αλεξάνδρεια. Ακούσαμε για ένα περιστατικό που συνέβη στο σπίτι του Τζαβέλα, ενός από τους κατοίκους του νησιού, όπου οι Ιταλοί και οι κάτοικοι της Αντιπάρου ήρθαν σε σύγκρουση. Μάθαμε επίσης ότι οι ντόπιοι την περίοδο του πολέμου έκρυβαν τα όπλα τους μέσα σε στέρνες, οι Ιταλοί τα ανακάλυψαν και πήραν εκδίκηση καίγοντας όλα τα σπίτια της περιοχής του Αϊ-Γιώργη.

Είναι τιμή μας που είχαμε τη δυνατότητα να ακούσουμε έναν άνθρωπο που έζησε τα γεγονότα από τόσο κοντά, τον ευχαριστούμε και τιμούμε όλους τους ήρωες του Αγώνα που έβαλαν το λιθαράκι τους, για να χαιρόμαστε σήμερα το πολύτιμο αγαθό της Ελευθερίας.

Από τους μαθητές της Στ΄ τάξης

Πάμε σινεμά στην Αντίπαρο;

 

Αυτή την Παρασκευή 26/11/2010

η Κινηματογραφική Λέσχη του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου

στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος «Πάμε σινεμά στην Αντίπαρο;»

θα προβάλει την ταινία:

«Σαν το σκύλο με τη γάτα».

Ώρα προβολής 3:15 μ.μ.

Είσοδος δωρεάν

 

Περίληψη της ταινίας…

 

Ένας διάσημος επιστήμονας προσπαθεί να βρει το αντίδοτο για την σκυλοαλλεργία. Οι σκύλοι προστατεύουν την οικογένειά του με τη ζωή τους.

Οι γάτες θέλουν να καταστρέψουν ό,τι έχουν πετύχει. Το μέλλον ανθρώπου-σκύλου εξαρτάται από την επιτυχία της αποστολής.

Ένα μικρό κουτάβι ο Λου που θέλει να ζήσει όπως οι αστυνομικοί, με περιπέτεια και δράση, υιοθετείται από την οικογένεια του επιστήμονα. Οι περιπέτειες του αρχίζουν.

Θα καταφέρει να τους προστατεύσει από το μίσος των γάτων; Θα καταφέρει ο επιστήμονας να βρει το αντίδοτο;

Θα παραμείνει ο σκύλος ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου; Θα καταφέρουν οι γάτες να κυριαρχήσουν στη γη;

Ελάτε στην παρέα μας να βρούμε μαζί τις απαντήσεις!

 

Κριτική της ταινίας...

 

Πρόκειται για μια διασκεδαστική περιπέτεια που βασίζεται στην προσπάθεια μιας ομάδας σκύλων να προστατεύσουν την οικογένεια του επιστήμονα από την γατοεισβολή.

Χαρήκαμε που ο μικρός μας φίλος ο Λου κατάφερε να βρει οικογένεια και να κάνει καινούριους φίλους. Μας άρεσε που ο Λου με το Σκότι έβλεπαν μαζί κινούμενα σχέδια. Στενοχωρηθήκαμε που οι γάτες έπιασαν την οικογένεια και την έδεσαν. Γελάσαμε με το πάθημα της κακιάς γάτας. Στενοχωρηθήκαμε σε εκείνο το σημείο που χτύπησε το σκυλάκι και νομίζαμε ότι πέθανε, αλλά μας άρεσε το ευτυχισμένο τέλος της ταινίας.

Η ταινία κατάφερε να μας περάσει το εξής μήνυμα:Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.

H ταινία θα σας αρέσει και είναι μεταγλωττισμένη. Γι’ αυτό σας περιμένουμε όλους την Παρασκευή στις 3:15 το μεσημέρι.

Οι μαθητές της Δ’ τάξης

Επέτειος Πολυτεχνείου

Ανανίας ο Αντιπάριος

Ο Ανανίας ο Αντιπάριος γεννήθηκε στην Αντίπαρο στις αρχές του 18ου αιώνα.

Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης, όπου στη συνέχεια δούλεψε σαν δάσκαλος για πολλά χρόνια. Έγινε διευθυντής της από το 1751 μέχρι το 1760.

Το 1764 εκδόθηκε στη Βενετία το βιβλίο του «Σπλάγχνον Γραμματικής ή Περί Μορίων», με την οικονομική υποστήριξη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Μετά την έκδοση του βιβλίου του, θεωρήθηκε ο καλύτερος γραμματικός της εποχής του και το βιβλίο του ήταν απαραίτητο για όσους ήθελαν να μελετήσουν τη γλώσσα.

Δε γνωρίζουμε το έτος του θανάτου του.

Μαρινάτου Μάγδα, Κανετούνης Γιώργος, Μαριάνος Χρήστος

Επίσκεψη στο ελαιοτριβείο

Με την ευκαιρία του μαζέματος των ελιών στο νησί μας, το σχολείο μας αποφάσισε να πραγματοποιήσει εκπαιδευτική εκδρομή στο ελαιοτριβείο του κ. Λαμπαδάρη.
Έτσι, την Πέμπτη 11 Νοεμβρίου, μετά από μια σύντομη διαδρομή με το πούλμαν φτάσαμε στο λιοτρίβι. Αρχικά τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από το μέγεθος και το χρώμα των ελιών (ήταν πολύ μικρές και πράσινες). Στη συνέχεια, κάθε τάξη ξεχωριστά έμπαινε στο ελαιοτριβείο και έβλεπε τη διαδικασία της παραγωγής του λαδιού.
Οι ελιές από τα τελάρα έπεφταν σε μια σιδερένια «λεκάνη», έμπαιναν στο αναβατόριο και με τη βοήθεια του αέρα καθαρίζονταν από τα φύλλα και τα κλαδιά. Στη συνέχεια οι καθαρές ελιές  πήγαιναν σε άλλα μηχανήματα όπου μαλάκωναν και γίνονταν πολτός, μετά πιέζονταν και από ένα μικρό σωληνάκι έτρεχε το καθαρό λάδι.
Βγαίνοντας από το ελαιοτριβείο πήγαμε και στην πίσω μεριά από όπου πετάγονταν, μέσα από ένα σωλήνα, τα φύλλα, σχηματίζοντας έναν μικρό σωρό.
Φεύγοντας από εκεί τα παιδιά είχαν μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς βγαίνει το λάδι. Ήταν πολύ ευχαριστημένα από τη μικρή αυτή «εξόρμησή» μας.

Ευχαριστούμε:

τον κ. Λαμπαδάρη για τη φιλοξενία, τον κ. Γιώργο Καπούτσο και τον κ. Γιώργο Κρητικό για την ξενάγηση, την ΚΕΤΠΑ Αντιπάρου για τη μεταφορά των μαθητών.

 

Εργασία για το νερό

 

Στο μάθημα της Γλώσσας ασχοληθήκαμε με μια πολύ ενδιαφέρουσα ενότητα σχετικά με το νερό. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα πηγάδια και το υδραγωγείο του νησιού μας.

Πριν μερικές δεκαετίες, δεν υπήρχε δίκτυο ύδρευσης και η μεταφορά του νερού γινόταν με στάμνες. Υπήρχαν δύο πηγάδια μέσα στο κάστρο. Μπορούμε να δούμε το μοχλό με τον οποίο τραβούσαν το νερό. Στο ψηλότερο σημείο του κάστρου έφτιαξαν το υδραγωγείο. Δεν υπήρχαν μηχανήματα, το νερό είχε ροή με την πίεση. 

Πηγάδι μέσα στο Κάστρο	Δεξαμενή στο Κάστρο

 

Οι παππούδες μας ήταν πρωτοπόροι, είχαν κατασκευάσει αρδευτικό σύστημα. Όλο το κάστρο όταν έβρεχε μάζευε νερό και με 2 φρεάτια έβγαζαν το νερό από τις αυλές τους. Το νερό κατέληγε στην περιοχή που είναι τώρα η κοινότητα. Στην Αντίπαρο τότε υπήρχαν περίπου 200 άτομα και το νερό έτρεχε με σωλήνες μέχρι την πλατεία. Στη θέση που σήμερα βρίσκεται ο ευκάλυπτος υπήρχε βρύση. Οι κάτοικοι γέμιζαν τις στάμνες τους και το μετέφεραν στα σπίτια. Πριν από 45 χρόνια πήραν τα σπίτια νερό.

 

	Ο ευκάλυπτος της πλατείας

Στην περιοχή Κόμπιακας υπήρχε ένα πηγάδι που ανέβαζαν το νερό με κουβά κι αργότερα έφτιαξαν αντλία. Στη θέση του τώρα υπάρχει σπίτι.

Όταν άρχισαν να χτίζονται διώροφα σπίτια, μετά από αρκετά χρόνια αναγκάστηκαν να φτιάξουν δεξαμενή πάνω στο βουνό, για να υπάρχει υψομετρική διαφορά και να πηγαίνει το νερό και στα διώροφα σπίτια. Η δεξαμενή αυτή είναι κατασκευασμένη εδώ και 50 χρόνια.

 

Τώρα η κοινότητα έφτιαξε δεξαμενή 1000 κυβικών πίσω από το βουνό στην περιοχή Μερσίνια , ενώ το αντλιοστάσιο είναι στην πλαγιά του βουνού στη περιοχή Μαυρομάτη, για να έχουν νερό όλα τα σπίτια. Στο αντλιοστάσιο υπάρχουν πολλά μηχανήματα, μεγάλοι σωλήνες και πολλά πράσινα και κόκκινα κουμπιά. Το νερό έρχεται με σωλήνες από τον κάμπο στο αντλιοστάσιο και από εκεί πηγαίνει στην δεξαμενή πάνω στο βουνό. Εκεί κατασταλάζει, είναι σαν να φιλτράρεται, πρώτα στο αντλιοστάσιο και μετά στην δεξαμενή.

 

Το αντλιοστάσιο

 

Τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το υδραγωγείο και τους άρεσε πολύ που έμαθαν πώς ήταν το νησί τα παλιά χρόνια (π.χ. πού ήταν το σχολείο, τα μαγαζιά κ.λπ.)

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Αντώνη Πατέλη και τον κ. Μαριάνο Σπύρο για τη βοήθειά τους στη μικρή αυτή εξερεύνησή μας.

Οι μαθητές της Δ’ τάξης

Η δασκάλα Καρβελά Αναστασία

Αν ήμουν ψάρι στο βυθό …

«Αν ήμουν ψάρι στο βυθό…»

Είναι ο τίτλος του προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που θα συμμετάσχουν οι μαθητές της Ε΄ και Στ΄ τάξης του σχολείου μας τη φετινή χρονιά.

Σε ένα γενικό πλαίσιο, οι στόχοι που έχουμε θέσει είναι να αποκτήσουμε ποικίλες εμπειρίες, δεξιότητες και γνώσεις γύρω από το θαλάσσιο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα του. Να αναπτύξουμε στάσεις και συμπεριφορές, τη διάθεση και την ικανότητα ώστε να συμμετέχουμε ενεργά στην επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αφορούν το θαλάσσιο κόσμο.

Η θάλασσα, το υγρό αυτό στοιχείο, καλύπτει το 70% του πλανήτη μας. Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πηγές ζωής που τρέφει χιλιάδες άτομα στον κόσμο. Εντούτοις οι άνθρωποι καθημερινά τη ρυπαίνουν. Πρέπει λοιπόν όλοι εμείς να προστατεύσουμε τους θαλάσσιους οργανισμούς, προστατεύοντας το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν. Κι εμείς που αγαπάμε τη θάλασσα, θα ασχοληθούμε μέσα από την εκπόνηση του φετινού περιβαλλοντικού προγράμματος, ώστε να τη γνωρίσουμε περισσότερο και να την προστατεύσουμε αποτελεσματικότερα.

Κριτήριο για την επιλογή του συγκεκριμένου θέματος, που για την Στ΄ τάξη αποτελεί συνέχεια του προγράμματος της περσινής χρονιάς με τίτλο «Θάλασσα, ένα γαλάζιο θαύμα», αποτέλεσε το γεγονός ότι η περιοχή μας αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς και το σχολείο μας απέχει λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα. Ολόκληρη η ζωή των παιδιών αλλά και της περιοχής γενικότερα περιστρέφεται γύρω από αυτήν. Τα παιδιά αγαπούν τη θάλασσα και οι καθημερινές παραστάσεις τους είναι άμεσα συνδεδεμένες με αυτή. Οι απορίες λοιπόν των παιδιών και η διάθεση τους να μάθουν περισσότερα για τα απέραντα γαλάζια νερά που τους περιτριγυρίζουν, καθώς και η πληθώρα εκπαιδευτικού υλικού, η ύπαρξη πολλών συναφών περιβαλλοντικών οργανώσεων, η συνεργασία με Κέντρα Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, η δυνατότητα επισκέψεων σε θαλάσσιους χώρους και οι δυνατότητες που προσφέρει το θέμα για διασύνδεση με όλους σχεδόν τους τομείς του αναλυτικού προγράμματος, οδήγησαν στην επιλογή του.

Θα γίνει προσπάθεια λοιπόν καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς να προσεγγίσουμε το θέμα μας μέσα από το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής, της Φυσικής, της Λογοτεχνίας, το θεατρικό παιχνίδι, της μουσικής, μέσα από επισκέψεις και βιωματικές δραστηριότητες.

Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί

Νούλα Ελένη

Σακαρίδης Μιχάλης

Δανειστική βιβλιοθήκη για ενήλικες

 

Σας ενημερώνουμε ότι η δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου μας θα είναι ανοιχτή ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και ώρα 5:30 – 6:30 μ. μ.

Όποιος έχει λογοτεχνικά βιβλία για ενήλικες και δεν τα χρειάζεται μπορεί να τα δωρίσει στη βιβλιοθήκη του Δημοτικού.

Η υπεύθυνη

Καρβελά Αναστασία

Αρχεία πηγές γνώσης, πηγές μνήμης

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Ο Σύλλογος Διδασκόντων, ο Σύλλογος Γονέων και η Σχολική Επιτροπή του Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου εκφράζουν θερμές ευχαριστίες στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας για τη δωρεά στο σχολείο μας του εκπαιδευτικού υλικού: «Αρχεία. Πηγές γνώσης, πηγές μνήμης».

Επιπλέον ευχαριστούμε θερμά τον κ. Γιώργο Σκανδάλη, διευθυντή του Γραφείου Συναλλαγών της ΕΤΕ στην Αντίπαρο, για την πολύτιμη βοήθεια που προσέφερε στην προσπάθειά μας για την απόκτηση του παραπάνω εκπαιδευτικού υλικού.