Περίπου στο 1967 ξεκίνησαν οι ανασκαφές στο νησάκι του Σάλιαγκου. Χρειάστηκαν πολλοί εργάτες και έτσι ένας από αυτούς ήταν και ο παππούς μου Μαριάνος Μιχάλης. Θέλησα να τον ρωτήσω μερικά πράγματα, γιατί το βρήκα μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Μαρία Ραγκούση
Ερ.: Παππού, πόσο χρονών ήσουν όταν πήγες στο Σάλιαγκο;
Απ.: Ήμουν γύρω στα 16.
Ερ. : Πώς βρέθηκες εκεί;
Απ.: Έμαθα ότι κάποιοι αρχαιολόγοι γύρευαν ανθρώπους για εργασία και έτσι πήγα. Ήμασταν περίπου 10 άτομα, όλοι ντόπιοι.
Ερ.: Με ποιον τρόπο πηγαίνατε εκεί:
Απ.: Με βάρκα. Φεύγαμε στις 8 το πρωί από το μώλο με μια βάρκα και γυρνούσαμε πάλι στις 3.
Ερ.: Τι ακριβώς κάνατε;
Απ.: Μας είχαν δώσει κάτι μικρά σκαλιστήρια, μας είχαν χωρίσει σε ομάδες τριών ατόμων και σκάβαμε στο κομμάτι που μας είχαν ορίσει. Βέβαια σκάβαμε πολύ ελαφρά. Όταν πιστεύαμε ότι βρήκαμε κάτι τότε συνεχίζαμε με τα χέρια. Μόλις άρχιζε να ξεχωρίζει φωνάζαμε τους αρχαιολόγους και αυτοί μας καθοδηγούσαν στον τρόπο που θα συνεχίζαμε.
Ερ.: Τι βρίσκατε;
Απ.: Πολλά πράγματα!! Πήλινα κομμάτια σε διάφορα χρώματα και σχήματα. Ακανόνιστα, άλλα πολύ μικρά, άλλα λίγο μεγαλύτερα.
Ερ.: Είχατε βρει κανένα ακέραιο; Δηλαδή να μην το έχει σπάσει ο χρόνος;
Απ.: Όχι, όλα ήταν σπασμένα, σε πολλά και μικρά κομμάτια. Όλα τα μαζεύαμε και τα περνούσαμε από κόσκινο. Έπειτα τα έπαιρναν οι αρχαιολόγοι και τα φυλούσαν σε ξύλινες κούτες.
Ερ.: Τα ευρήματα τα είδατε ποτέ ολοκληρωμένα;
Απ.: Ναι, βέβαια!! Όταν πια τέλειωσαν οι ανασκαφές, μας κάλεσαν όλους τους ντόπιους στο Δημοτικό Σχολείο και μας τα έδειξαν. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση πώς από πολύ μικρά κομμάτια έγιναν τόσο ωραία αντικείμενα. Έμεινα έκπληκτος, δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Ερ.: Τι είδους ήταν αυτά;
Απ.: Πολλές πήλινες πιατέλες σε διάφορα σχήματα και χρώματα. Όλες είχαν ζωγραφιές. Άλλες ήταν σαν στάμνες νερού με χέρια στρογγυλά δεξιά και αριστερά. Μικρά και μεγάλα ειδώλια, σαν κουκλάκια. Πιάτα, ακόμα και ένα είδος ποτηριού.
Ερ.: Πόσο καιρό κράτησαν οι ανασκαφές;
Απ.: Περίπου δύο μήνες και ήταν καλοκαίρι.
Ερ.: Σας είπαν αν θα τα εκθέτανε κάπου;
Απ.: Δε θυμάμαι, ίσως, μπορεί στο Μουσείο της Πάρου. Για εμένα ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και χαίρομαι που τώρα είμαι σε θέση να σου τα περιγράψω.
Σε ευχαριστώ πολύ παππού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου